P.S. I love you, met Gerard Butler en Hilary Swank, heb ik in een impuls aangeschaft omdat het fijn is af en toe samen een romantische film te kijken. Helaas was die inschatting dat het een romantisch komedie is heel erg verkeerd. Ook laat deze film zien dat je niet altijd moet vertrouwen op een IMDB score. Deze film heeft daar een 6,9 maar als je rottentomatoes (cijfer gebaseerd op de reviews van serieuze pers) er bij pakt zie je dat de film daar een stuk minder gescoord heeft, namelijk 23%. In deze laatste score kan ik me helemaal vinden. De film gaat over een echtpaar waarbij de man komt te overlijden. De vrouw ontvangt hierna echter nog berichten van hem waarbij ze aangespoord wordt om deze uit te voeren. Deze situatie zou de basis moeten zijn voor de komedie, maar is dat totaal niet. Je zit constant te denken aan hoe wrang die situatie is terwijl er grappen worden gemaakt.
Als de film als drama was geschoten had ik er misschien nog van kunnen genieten, maar de formule die gebruikt is, de romantische comedy, slaat de plank compleet mis. Ik kijk normaal elke film uit waar ik aan begin, maar we hadden geen zin om nog meer te zien van deze film en hebben ‘m halverweg uit de dvd-speler gehaald. Als ik nog een keer een onderzetter tekort kom, dan kan deze DVD mooi daarvoor gebruikt worden.
Pingback: Mijn filmjaar: 2010 « Filmkijker
Pingback: 50 dingen van films waar ik een hekel aan heb « Filmkijker