Memento (2000) – Recensie

Memento is een film die je, net zoals Donnie Darko, aan het denken zet. Daarnaast is het ook film die je niet moet kijken als je moe bent of slecht kan concentreren, want dan voel je je echt als de hoofdpersoon. Deze heeft namelijk geen korte termijn geheugen en kan daardoor geen nieuwe herinneringen aanmaken. Om toch enigzins normaal te kunnen leven heeft hij een systeem opgezet waardoor hij weet wat hij moet doen. Het formaat van de film is uniek, deze begint namelijk aan het einde en wordt vervolgens in tijdsblokken die terug in de tijd gaan verteld. Daardoor moet je dus goed op blijven letten en onthouden wat er na die scene gebeurd, omdat je dat al gezien hebt.
De film is van de hand van Christopher Nolan die vooral de laatste jaren met de Batman films en The Prestige topfilms heeft neergezet die je ook moet zien als je dat nog niet gedaan hebt.

Volgens Wikipedia zou Brad Pitt initieel de hoofdrol spelen, maar dit ging niet door conflicten met andere opnames. Aangezien hij in 1999 Fight Club deed en in 2000 Snatch, is het wel een film die goed bij hem had gepast.
Daarvoor in de plaats is Guy Pearce ingezet, die recent nog speelde in The Hurt Locker. Hij laat zich leiden door briefjes en tatoeages en gedurende de film zie je dat mensen daar soms misbruik van maken. Door het formaat van de film krijg je zelf ook soms het gevoel aan geheugenverlies te leiden, omdat je steeds meer zal moeten onthouden. Lukt dat, dan werkt de film naar een fantastische ontknoping toe, waardoor je de film eigenlijk nog een keer wilt zien met de kennis die je dan hebt.

De DVD bevat overigens een easter egg om de film chronologisch te kijken, zodat je ‘m beter kan volgen. Zelf heb ik daar geen gebruik van gemaakt, maar leuk dat de optie er in zit.