Annie Hall van Woody Allen staat hoog in de IMDB top 250 (op het moment op 132). Ik hoorde dat het een van de beste romatische komedies is en dat het de Oscar voor beste film heeft gewonnen (terwijl Star Wars toen ook genomineerd was). Na die feiten te hebben gehoord moest ik de film wel zien. Mijn verwachtingen waren hoog gespannen.
De film volgt komiek Alvy Singer, die geobsedeerd is door de dood (hij moet elk boek die dat woord heeft hebben) en zijn relatie met een aantal vrouwen, maar voornamelijk die met Annie Hall (zanger en fotograaf), gespeeld door Diane Keaton. De relatie tussen de twee wordt over de jaren getoond, inclusief de problemen die ze hebben, waarbij ze een aantal keer uit elkaar gaan.
Woody Allen doorbreekt in deze film een aantal keer de onzichtbare muur tussen kijker en filmkarakter door direct tegen de kijker te praten. Dit levert af en toe tot leuke situaties (zoals wanneer ze bij de bioscoop in de rij staan te wachten en iemand achter ze geeft zijn kritiek op een film die hij gezien heeft).
Als ik naar de film als geheel kijk is het een zeer slimme, goed in elkaar gezette film met een groot aantal hilarische momenten. Het is duidelijk dat latere komedies ook zaken uit Annie Hall hebben gebruikt. Persoonlijk pakte de film me echter niet, misschien lag de humor me niet helemaal of was het iets anders, ik kan het niet precies onder woorden brengen, vandaar de wat lagere score. Als je van het genre houdt dan is het zeker wel een film die je moet gaan kijken en dan doet mijn score er minder toe.
