Zoals uit de titel waarschijnlijk al duidelijk wordt gaat deze film over opgroeien en jezelf afzetten tegen de gevestigde orde (zoals bijvoorbeeld je ouders). Nick Twisp (Michael Cera) is een tiener die, wanneer er thuis het een en ander gebeurt, samen met z’n moeder en stiefvader een weekendje in een hutje moeten onderduiken. Hier ontmoet hij Sheeni (Portia Doubleday) en hij ziet in haar het meisje van z’n dromen. Het weekend eindigt echter en ziet zichzelf genoodzaakt om het een en ander uit te halen om weer bij haar te komen.
Michael Cera speelt de hoofdrol en daarin ligt m’n grootste probleem met deze film. Ik heb Cera eerder zien spelen in Superbad, Juno en Year One en het is elke keer precies dezelfde rol die hij speelt. Elke keer weer is hij de tiener die nog maagd is, zeer onzeker overkomt en zeer onhandig is. Z’n timing van z’n grappen is prima, maar om ‘m elke keer hetzelfde te zien doen irriteert me inmiddels. Het is ook de grootste reden waarom ik niet van de film heb kunnen genieten. De film bevat genoeg grappige situaties, maar de irritatie nam de overhand. Dat Michael Cera anders kan acteren laat hij wel in deze film zien wanneer hij een alter ego speelt. Ik zou ook graag zien dat hij dat in andere films gaat doen. Hij lijkt op het moment elke keer voor hetzelfde te worden gecast en dat is jammer.
De film bevat een aantal bekende acteurs, zoals, Ray Liotta, Steve Buscemi en Zach Galifianakis. Wanneer je je niet aan Cera irriteert dan zal je waarschijnlijk kunnen genieten van de film. Ik kon dit echter niet en dat is de verklaring voor de onderstaande score.
Pingback: Scott Pilgrim vs. the World (2010) « Filmkijker
Pingback: De vele gezichten van... Rooney Mara - De Filmkijker