Toy Story 3 (2010)

Woody, Buzz en de rest van het speelgoed zijn weer terug voor het laatste deel uit de Toy Story trilogie. Het speelgoed heeft in de eerste twee delen al veel meegemaakt. Zo moest er in de eerste film vertrouwen en vriendschap ontstaan tussen Woody en Buzz en raakten ze in het tweede deel elkaar bijna kwijt doordat een verzamelaar Woody meenam. Door deze avonturen is er sprake van een hechte groep, waarbij ze weten wat ze aan elkaar hebben.
Hun eigenaar Andy wordt echter ouder, staat op het punt om het huis te verlaten om te gaan studeren en heeft de interesse in zijn speelgoed verloren. Dat hij niet meer met ze speelt is natuurlijk iets waar het speelgoed niet blij mee is, maar iets wat ze wel aan zagen komen. Net zoals in elke relatie genieten ze van aandacht en genegenheid en lijkt die tijd voorbij te zijn.

Door een aantal gebeurtenissen belandt het speelgoed bij de kinderopvang, waarbij ze in aanraking komen met nieuw speelgoed. De leider van deze groep is Lotso, een roze, naar aardbeien ruikende beer, die de groep welkom heet en zorgt dat ze een plek hebben waar er weer met ze gespeeld zal worden. Dit is de opzet voor de rest van de film, waarbij je als kijker wordt getrakteerd op prachtige animatie en een zeer sterk verhaal. De humor is top, waarbij m’n persoonlijke favoriet een stuk met Mr. Potato Head is, alhoewel Buzz in een aantal scènes ook de show weet te stelen.

Vertrouwen en de angst om verlaten en vergeten te worden (en de gevolgen die dat op iemand kan hebben) zijn onderwerpen die een grote rol spelen in deze film, iets wat we ook al zagen bij Jessie in deel 2. Pixar weet volwassen onderwerpen, net zoals het japanse Studio Ghibli dat ook kan, op een manier te brengen zonder dat dit belerend over komt op kinderen en dit tegelijkertijd volwassenen aanspreekt. Als kijker voel je met het speelgoed mee, wat te danken is aan de perfecte animatie en een ijzersterk verhaal.

De eerste Toy Story kwam uit in 1995 (het voelt veel korter geleden aan) en je kan aan de film duidelijk zien hoe snel de ontwikkelingen gaan op het gebied van computer animatie. Pixar laat weer zien waarom ze tot de top behoren. De openingsscène waarbij er duizenden apen worden getoond of een scène op een vuilstortplaats zijn zeer indrukwekkend en het is moeilijk te geloven dat alles wat je ziet zorgvuldig door een team gemaakt, geplaatst en geanimeerd is. Met elke film weten ze visueel de vorige te overtreffen. Overigens is de korte animatiefilm voordat Toy Story 3 begint, Night en Day, een zeer leuke mix van 2D en 3D animatie.

De film herbruikt een aantal dingen uit de vorige delen zonder dat dit vervelend is (de opening is hiervan een goed voorbeeld, waarbij bekende uitspraken herhaald worden) wat zo nu en dan een nostalgisch gevoel oproept.
De introductie van het nieuwe speelgoed is interessant, maar dit speelgoed krijgt helaas te weinig tijd in beeld om genoeg indruk te kunnen maken. Alleen Ken, die eindelijk zijn Barbie ontmoet om zijn droomhuis aan te laten zien, en Lotso krijgen genoeg tijd om ze wat beter te leren kennen en dat is iets wat jammer is.

Toy Story 3 is een waardig einde van deze filmreeks. Ik ben er nog niet uit of het de beste van de drie is aangezien ze moeilijk te vergelijken zijn, maar het feit dat ik er nog niet uit ben zegt al genoeg over de kwaliteit. Een film die je dus niet mag missen.