Night Train to Munich, geschreven door hetzelfde team (Frank Launder en Sidney Gilliat) dat ook verantwoordelijk was voor Hitcock’s The Lady Vanishes, is een spannende spionage actiethriller.
Het verhaal speelt zich af aan het begin van de tweede wereldoorlog waarbij de Nazis zeer geïnteresseerd zijn in een wetenschapper die bezig is met het ontwikkelen van speciale beplating voor tanks. Ze weten hem te vinden, maar zijn net te laat en hij kan ontsnappen naar Engeland. Zijn dochter heeft echter minder geluk en beland in een concentratiekamp.
Je zou verwachten dat de film vervolgens veel tijd besteed aan haar verblijf in dat kamp, maar ik was verbaasd hoe snel ze wist te ontsnappen en op weg naar haar vader was. Ondanks hun ontsnapping geven de Duitsers niet op in hun zoektocht en belanden de vader en dochter in situaties die ze niet meer verwachtten.
Ik vond het gebruik van schaalmodellen (bijvoorbeeld van het concentratiekamp of een trein) leuk om te zien, ook al is dat heel erg duidelijk. Het geeft de film een bepaalde charme. De film neemt het niet altijd even nauw met de realiteit, getuige een vuurgevecht waarin er tientallen keren met een pistool wordt geschoten zonder te herladen of een stel Engelsen die zonder problemen door Duitsland reizen.
De film is goed, met name door de wendingen die je niet van tevoren aan ziet komen. Vooral de eerste helft had veel verrassingen en in de tweede helft wordt de spanning opgevoerd. Ik had geen hoge verwachtingen van de film en was blij verrast.