Centurion vertelt het verhaal over een soldaat van het leger die met veel geluk een aanval weet te overleven en diep achter vijandige linies terug naar het Romeinse leger probeert te komen. Natuurlijk is dit geen makkelijke taak en hij maakt dan ook de nodige zaken mee.
Bij het kijken van Centurion had ik het gevoel dat ik naar een zeer slechte Gladiator-achtige cloon zat te kijken.
Het begon al bij het begin van de film. Prachtige shots van verschillende landschappen worden verziekt door 3D letters die deel uit maken van de omgeving en waar er dus constant door heen wordt gevlogen. Het is een verschrikkelijk irritant effect die zeer afleidend is. Na deze opening begon men ook nog eens met een voiceover. Nu kunnen voiceovers af en toe best wat toevoegen (vindt ze fantastisch in film noir of het echt iets toevoegt), hier was het grotendeels nietszeggend. De eerste tekst was dat het verhaal niet het begin, maar ook niet het einde was. Verder in de film wordt er ook nog allerlei andere proza uitgesproken. Zaken die net zo goed door de kijker begrepen kunnen worden door het te laten zien. Het leidde hier dus af.
De film heeft zeer gewelddadige scènes waarbij de ledematen en het bloed je om de oren vliegen. In dat opzicht kreeg ik wel het gevoel dat het ten tijde van de Romeinen in oorlog wel zo bruut was.
De Centurion wordt gevolgd door een zeer goede “tracker”, enige probleem daarmee is dat het wel leek alsof ze een GPS systeem op het pak van hem gezet had, want het maakte niet uit hoe hij probeerde te ontsnappen, ze was er steeds weer. In de film hoor je ook de vraag “how does she do that?” Ik was dus niet de enige die het me afvroeg.
Ben je op zoek naar een film die zich rond deze tijd afspeelt, dan kan je Centurion beter links laten liggen en Gladiator kijken, ook als je die al tien keer gezien hebt.
Pingback: Tweets that mention Centurion (2010) « Filmkijker -- Topsy.com