Bioscoopbezoeken zijn niet meer zoals ze waren. De tijden dat je rustig je kaartje koopt, je versnaperingen haalt en wacht tot de zaal open gaat zijn voorbij. Een bioscoopbezoek schijnt meer te moeten zijn, een “experience”. Daar kwam ik gisteren maar al te snel achter.
Bij binnenkomst van de bioscoop bleek al snel dat de Ladies nights van Pathé bijzonder succesvol lijken te zijn aangezien het grootste gedeelte van het publiek vrouw was. Er waren standjes waar nog even geshopped kon worden (kleding, make up etc.) en daar werd gretig gebruik van gemaakt. Het was even iets waar ik niet bij een bioscoop bezoek op voorbereid was.
Na me door die initiële drukte te hebben geworsteld was het tijd voor Due Date, met Robert Downey Jr. en Zach Galifianakis.
Peter Highman (Robert Downey Jr.) is een architect die op het punt staat vader te worden. Hij heeft net ergens een opdracht afgerond en neemt het vliegtuig terug naar Los Angeles om bij de geboorte van z’n kind te zijn. Z’n plan verloopt echter niet zoals gepland wanneer hij Ethan Tremblay (Zach Galifianakis) tegenkomt. Ze worden allebei van het vliegtuig gezet. Zonder portemonnee heeft Peter geen enkele manier om thuis te kunnen komen en wanneer Ethan hem aanbiedt om mee te rijden met hem, heeft Peter geen andere keuze dan met tegenzin op zijn aanbod in te gaan. Het wordt een wilde rit.
Galifianakis speelt ook in deze film de vreemde eenling, zoals we dat al eerder in andere films, zoals The Hangover, zagen. Ethan blijkt namelijk een aantal vreemde gewoonten te hebben en Peter weet niet of hij wel de hele rit af wil maken. De twee belanden in een aantal vreemde situaties, zoals in een gevecht met een man in een rolstoel, Peter die het met een jongetje aan de stok krijgt en een situatie met grenspolitie. Niet al deze situaties zijn even leuk en de grappen (soms puur geschreven om de kijker te schokken) slaan de plank af en toe flink mis. Er valt genoeg te lachen, maar uiteindelijk haalt Due Date niet het nivo van The Hangover.
