Groundhog Day (1993) – Recensie

Er zijn van die films die ik altijd kijk wanneer ik ze op TV langs zie komen (ondanks het feit dat ik er eigenlijk niet van hou om films met reclame te kijken), Coming to America is zo’n film en Groundhog Day ook. Bill Murray is weerman Phil die naar het kleine dorpje Punxsutawney gaat om daar verslag te doen van de Groundhog Day, de dag waarop een marmot een voorspelling doet over de lengte van de winter. Het lijkt een routineklus te zijn en Phil rijdt samen met zijn producer Rita (Andie MacDowell) en cameraman Larry (Chris Elliott) terug naar huis. Ze komen er al snel achter dat het niet gaat lukken om thuis te komen omdat de wegen door een sneeuwstorm niet langer begaanbaar zijn en moet weer terug naar Punxsutawney. Het is voor Phil het begin van een hele lange dag.

Reden van de lange dag is dat hij elke dag weer op diezelfde dag wakker wordt. De eerste dag vind hij het nog vreemd en gelooft hij het nog niet, maar als snel komt de realisatie dat hij deze dag niet kan ontsnappen. Hij besluit er van alles mee te doen. Dat zijn in het begin nog onschuldige dingen, zoals een vrouw proberen te versieren, maar hoe vaker hij die dag meemaakt hoe extremer hij zich gaat gedragen. Hij berooft een geldwagen en als hij het echt niet meer ziet zitten probeert hij zichzelf van kant te maken.

Groundhog Day is een slimme komedie die de vraag stelt wat je zou doen met je leven als je keuzes geen gevolgen hebben (of in ieder geval zeer tijdelijke)? Je kan heel filosofisch over de film gaan nadenken en je zou zelf vergelijkingen kunnen maken met religie en het vagevuur. Op een gegeven moment wordt het voor Phil namelijk een soort hel om niet aan die dag te kunnen ontsnappen en vergelijkt hij zichzelf ook met God omdat hij alles over iedereen weet en ook wat er gaat gebeuren. Zou je zelf zo’n dag mee willen maken? Het mooie aan de film vind ik ook dat er nooit wordt uitgelegd wat de oorzaak is voor het herhalen van de dag.

Er is een aantal jaar geleden ook een serie geweest met ongeveer dezelfde setup genaamd Daybreak over een detective die ook elke keer op dezelfde dag wakker werd. Ook dat boeide me, maar het haalde niet het nivo van deze film (en was een stuk serieuzer). Toch is die ook de moeite waard (en het is maar een zeer beperkt aantal afleveringen).

Het is één van m’n favoriete Bill Murray films en ik zou me ook geen andere acteur kunnen voorstellen die zich zo in deze rol had kunnen uitleven. Andie MacDowell (die nooit ouder lijkt te worden) speelt de “love interest” en heeft in dat opzicht geen zware rol, maar is zoals altijd voortreffelijk.

Groundhog is een heerlijke feelgood movie die ik al zo vaak heb gezien, maar die me echt nooit zal vervelen. Het is een ware klassieker en staat dan ook terecht in de IMDB top 250.

Bol.com AlgemeenBol.com Algemeen

5 thoughts on “Groundhog Day (1993) – Recensie

  1. Pingback: 50 redenen waarom ik van films hou « Filmkijker

  2. Pingback: Before I Fall (2017) – Recensie | De Filmkijker

  3. Pingback: Naked (2017) – Recensie | De Filmkijker

  4. Pingback: De beste films en series op Netflix – Januari 2018 | De Filmkijker

  5. Pingback: The Bill Murray Stories: Life Lessons Learned from a Mythical Man (2018) – Recensie | De Filmkijker

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *