Tangled, of Rapunzel zoals de film in Nederland bekend is, is gebaseerd op het originele sprookje uit de verzameling van de Grimm broers. Disney heeft het originele verhaal wel flink aangepast. Het haar van Rapunzel is magisch en heeft de kracht om jeugd te geven en wonden te helen als er een magisch lied wordt gezongen, ook blijft Rapunzel niet zo lang in de toren als in het originele verhaal en is er geen sprake van een prins. Heeft Disney te veel veranderd of weet Tangled een frisse twist aan het verhaal van Rapunzel te geven?
Wanneer je naar het budget van de film kijkt, een geschatte 260 miljoen (waarmee het één van de duurste films ooit is), dan realiseer je je al snel dat Disney met Tangled zich, na het goede Princess and the Frog, weer terug op de kaart wil zetten en doet dat met succes. De film ziet er prachtig uit, waarbij het de kwaliteit van de Pixar films weet te evenaren. Het haar van Rapunzel is lang en beweegt natuurlijk en wanneer de magie in haar haar wordt opgeroepen schittert het prachtig. De film bevat betoverende scenes, waarbij een scene met duizenden lichtjes op het water het toppunt vormt. De magie is er dus nog steeds.
Ik heb de film in 3D gezien (er was geen bioscoop te vinden die een 2D versie vertoonde) en alhoewel het er allemaal mooi uit ziet in 3D blijf ik bij m’n mening over wat 3D toevoegt. Ik moet wel zeggen dat er gelukkig weinig gebruik wordt gemaakt van scenes met snelle actie, want dat is in 3D soms heel moeilijk te volgen. Het is dus een stuk rustiger voor je ogen.
Het verhaal zelf is heel erg leuk en op een leuke manier gebaseerd op het originele verhaal. De film heeft net zoals andere Disney klassieker een aantal muzikale nummers, die prima in de film passen. Wat me ook opviel is dat deze film geen pratende dieren heeft, iets wat toch redelijk standaard is in Disney films. De enige twee dieren die meespelen zijn een kameleon en een paard, die door hun uitdrukkingen toch op de lachspieren weten te werken. Het was voor mij een aangename verrassing. Daarnaast voelde ook de “bad guy”, moeder Gothel, niet aan als een constante dreiging. Het gevaar kwam namelijk niet alleen van haar, maar ook van de omgeving waarin Rapunzel zich samen met Flynn Rider (degene die haar in de toren ontdekt) begeeft.
Je kan dus wel zeggen dat ik heb genoten van Tangled. Alhoewel het duidelijk het Disney gevoel heeft, voelt de film “fris” aan. Het volgt gedeeltelijk de standaard verhaallijnen die je bij een Disney film verwacht, maar weet genoeg extra ingrediënten toe te voegen om het geheel naar een hoger nivo te tillen. De stemmen in de Nederlandse versie (o.a. Karin Bloemen, Kim-Lian van der Meij en Levi van Kempen) waren prima gedaan (had het liever in het Engels gezien, maar die keuze had ik niet) en pasten goed bij de karakters. Disney weet dus met Tangled de juiste weg in te slaan, na een aantal jaren met wat mindere films.
