The Fighter (2010)

Over de jaren heen hebben we al veel films langs zien komen over boksers. De bekendste daarbij is natuurlijk de Rocky reeks en als je de plaatjes van deze film ziet zal je al snel aannemen dat het hier om een zelfde soort film gaat. Alhoewel dat op bepaalde vlakken het geval is, ligt de focus bij The Fighter iets anders dan je zou verwachten.

In plaats van dat het om het hard trainen gaat en uiteindelijke kampioen proberen te worden, gaat het hier meer om de mensen achter de vechters en hun persoonlijke problemen. The Fighter is biografisch en gebaseerd op het verhaal van “Irish” Micky Ward (gespeeld door Mark Wahlberg) en zijn oudere half-broer Dicky Eklund (Christian Bale). Dicky is een bokser die over zijn hoogtepunt heen is, nog wel zijn broer coacht, maar daarnaast aan de drugs is geraakt. Micky wordt gemanaged door zijn moeder die met ijzeren hand bepaalt welke keuzes er moeten worden gemaakt om er voor te zorgen dat er geld in het laatje komt. De relatie tussen de drie verloopt echter niet altijd even makkelijk en wanneer ook anderen zich met Micky’s carriere gaan bemoeien loopt de druk helemaal hoog op.

Zoals gezegd ligt de focus op de relatie tussen de karakters, waardoor de film in het genre drama thuishoort dan als sportfilm kan worden geclassificeerd. Er zijn hier en daar gevechten, maar ze vormen meer de achtergrond van het verhaal.

Het acteerwerk is van hoog nivo waarbij Christian Bale met kop en schouders boven de rest uitsteekt. Hij heeft ook voor deze film (net zoals hij deed voor The Machinist) flink wat gewicht verloren en heeft zelfs een kale plek op z’n hoofd zitten. Hij verdwijnt in zijn rol van de verslaafde Dicky en weet vanaf de eerste scene te boeien en te overtuigen. Een Oscar nominatie voor deze bijrol lijkt me bijna zeker.
Interessant feit is overigens dat Darren Aronofsky origineel de film zou regisseren. Ik ben blij dat hij uiteindelijk voor Black Swan gekozen heeft.

The Fighter geeft een interessant en rauw inzicht in het leven van de twee boksende broers, dat gevuld is met drama. Met voortreffelijk acteerwerk en een grauwe look biedt het een boeiend verhaal dat de moeite waard is.