Volgens sommigen is Ed Wood de slechtste regisseur die er is. Waarschijnlijk zullen sommigen meteen denken aan Uwe Boll, maar zelf kan ik het niet bevestigen. Van beide regisseurs heb ik geen enkele film gezien. Na het bekijken van Ed Wood ben ik echter wel heel benieuwd om toch één van zijn films te kijken, omdat ik er bijna zo’n “zo slecht dat het goed is” gevoel bij krijg. Ed Wood probeert te laten zien hoe deze regisseur uiteindelijk in de wereld van films terecht is gekomen.
Johny Depp is Ed Wood, een regisseur en schrijver van toneelstukken die de grond ingeboord worden. Door omstandigheden raakt hij verzeild op een filmset en ziet hij kansen om zijn ideeën ook op het grote doek te laten zien. Initieel weet hij daar niemand enthousiast over te maken. Dit verandert na een toevallige ontmoeting met Bela Lugosi (Martin Landau), een acteur die niet meer zo bekend is, maar tijdens zijn hoogtepunt zeer bekend was om zijn vertolking van Dracula. De twee raken aan de praat en worden vrienden. Met deze bekende naam weet Ed Wood eindelijk de stap naar het grote doek te maken. Hij neemt het echter niet zo nauw met kleine fouten die worden gemaakt tijdens de opnames en is al snel tevreden, dat het resultaat niet gewaardeerd wordt is verbaast dan ook niet.
Zowel Johny Depp als Martin Landau acteren voortreffelijk, waarbij Landau helemaal in z’n rol verdwijnt, wat hem een Oscar opleverde voor beste mannelijke bijrol. Depp heeft over de jaren laten zien dat hij allerlei vreemde types kan spelen en Ed Wood is daarop geen uitzondering. Wood verscheen regelmatig in vrouwenkleding en ook Depp doet dat dus. De film is geregisseerd door Tim Burton en is één van de vele keren dat hij met Depp heeft samengewerkt.
Ed Wood vertelt een interessant verhaal over deze excentrieke regisseur en de film kon me dan ook zeer boeien.
Pingback: Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children (2016) – Recensie | De Filmkijker