Microsoft Kinect: De volgende revolutie in de filmwereld?

Met de Kinect probeert Microsoft de wereld van gamen te veranderen. Niet langer heb je een controller nodig om je spellen te besturen, maar ben je, volgens de slogans, zelf de controller. Het moet de volgende revolutie op het gebied van gamen zijn, maar is dit niet een eerste blik op de volgende revolutie in het maken van films?

De ontwikkeling van filmtechnieken heeft sinds het eerste experiment van Eadweard Muybridge, die 24 foto’s van een rennend paard maakte en ze snel achter elkaar liet zien, niet stilgestaan. De ontwikkeling van een filmcamera was de eerste stap. Initieel werden er slechts films gemaakt van alledaagse dingen, maar langzaam begon men verhalen te verfilmen. De toevoeging van geluid veranderde de industrie, die niet stil bleef staan. De volgende revolutie was die van het weergeven van kleuren, waardoor zwart-wit films steeds minder gemaakt werden.

Computers zijn vanaf eind jaren 70 de volgende grote revolutie geweest.
Door gebruik te maken van computers konden filmmakers nieuwe werelden creëren, makkelijker effecten toevoegen en zelfs films compleet op de computer maken. Daarbij is men steeds inventiever geworden. De combinatie van camera’s en computers maakten bullet time shots zoals in de Matrix gebruikt werden mogelijk. Het zijn scènes die velen zich nog zullen herinneren toen ze het voor de eerste keer zagen.

Regisseurs als Peter Jackson, Steven Spielberg, James Cameron en Robert Zemeckis zijn regisseurs die de grenzen proberen te zoeken met het gebruik van technologie.
Zo maakte Cameron met films als The Abyss en Terminator 2 al gebruik van overtuigende effecten om z’n verhalen te vertellen en is dat blijven doen. Avatar is daarbij de volgende stap geweest, in 3D en bijna levensechte computer gegenereerde werelden.
Zemeckis heeft veel pionierswerk gedaan op het gebied van “motion capture”, het digitaal op kunnen slaan van datgene wat een acteur doet en dat vervolgens gebruiken om digitale karakters levensecht te laten bewegen.

Bij de computergegenereerde films heeft de regisseur alle vrijheid. Wanneer alles is geanimeerd heeft hij volledige controle over de virtuele camera en kan hij deze op de beste plek zetten om een scène zo effectief mogelijk te “filmen”, zelfs als dat camerastandpunten zijn die in het echt bijna onmogelijk zouden zijn. Zou het niet fantastisch zijn als dit ook met echte acteurs zou kunnen? Je gaat naar de filmlocatie, filmt alle scènes met de acteurs en gaat vervolgens achter een computer zitten om te bepalen waar je je camera het beste kan zetten. Het lijkt iets wat niet echt realistisch klinkt, maar wel het eerste waar ik aan dacht toen ik zag wat er met Kinect gedaan kan worden als je het aan een PC hangt.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=7QrnwoO1-8A]

Zoals in de video wordt verteld kan Kinect natuurlijk niet de data genereren van de plekken die het niet kan zien, maar de mogelijkheden komen uit de video’s duidelijk naar voren. Je kan de camera op elke gewenste plek plaatsen, wanneer je dat maar wilt.

Omdat Kinect een 3d kaart van de omgeving maakt is het ook mogelijk om makkelijk aanpassingen te doen of zaken toe te voegen zoals de onderstaande twee filmpjes laten zien:

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=P3gfMXwQOGI]

[vimeo=http://vimeo.com/17075378]

Ontwikkelaars hebben sinds eind vorig jaar al veel innovatieve manieren voor het gebruik van Kinect gevonden en ik verwacht dat er komende maanden nog meer indrukwekkende voorbeelden zullen worden verzonnen. Het ziet er allemaal heel erg indrukwekkend uit en je hoeft niet veel moeite te doen om je voor te stellen hoe dit er uit zou zien als het idee van Kinect wordt uitgebouwd. Vervang de camera met eentje die een hogere resolutie aankan, gebruik er in plaats van één, een stuk of 5 rondom datgene wat je wilt filmen en pas de software zodanig aan dat al deze camera’s samen een realtime 3d omgeving kunnen maken.
Je hebt dan geen beperkingen meer zoals je bijvoorbeeld met de bullet time setup hebt en kan de camera zo snel of langzaam bewegen als je wilt terwijl je ook volledig met de tijd kan spelen. De meest onmogelijke camerbewegingen zullen mogelijk zijn en je hoeft, wanneer je er later achter komt dat je graag nog één van de personages vanuit een ander standpunt wilt laten zien geen reshoots te doen.

Stilletjes hoop ik dan ook dat Hollywood de mogelijkheden van Kinect ziet en er hun eigen, betere versie van maken. Het zou een extra instrument zijn voor filmmakers om de manier waarop ze hun verhalen vertellen uitbreiden en zou zomaar de volgende revolutie in de filmindustrie kunnen zijn.

Welke mogelijkheden stel jij je voor bij het gebruik maken van een Kinect-achtig apparaat in de filmindustrie? Denk je niet dat dit een ontwikkeling is die gebruikt zal worden in de filmindustrie? Laat hieronder je reactie achter!