Julia Roberts en Clive Owen in een spionagefilm? Het is een rare combinatie, maar aangezien ik van spionagefilms hou besloot ik deze film toch maar een kans te geven. Was het de moeite waard?
Ray (Clive Owen) en Claire (Julia Roberts) zijn beide spionnen die elkaar al langere tijd kennen. Ze besluiten dat ze met hun spionage kennis veel geld kunnen verdienen in het bedrijfsleven. Door bedrijfsgeheimen te stelen zouden ze heel erg rijk kunnen worden en nooit meer hoeven te werken. Claire gaat aan de slag voor Tully (Tom Wilkinson) en Ray voor Garsick (Paul Giametti), die rivaliserende bedrijven hebben en elkaar niet uit kunnen staan. Garsick heeft een team ingezet om achter de geheimen van z’n rivaal te komen en daarvoor wordt Ray ingezet, die moet doen alsof hij Claire niet kent omdat ze anders door de mand vallen. De vraag is of het ze zal lukken het grote geheim dat Garsick binnenkort zal openbaren kunnen achterhalen en uit het bedrijfsleven kunnen stappen.
De film voelt warrig aan, mede door het constant springen in tijd waardoor je soms onnodig met vragen zit. Ik heb normaal totaal geen moeite met verhalen die niet chronologisch worden verteld (bv. Pulp Fiction of 21 Grams), maar bij Duplicity werkte het niet. Tegen het einde begint alles wel op z’n plek te vallen, maar dat was voor mij al te laat.
De spil van het verhaal zou de relatie tussen Owen en Roberts moeten zijn, maar ze wisten niet te overtuigen. Ik had niet het gevoel dat de twee een warme relatie hadden en alles voor elkaar over zouden hebben, waardoor de basis van de film wegviel. Al heeft de film z’n momenten, het eindresultaat was zeer teleurstellend en het is een film die je met een gerust hart kan overslaan.