Flags of Our Fathers liet de Amerikaanse kant zien van de slag om het eiland Iwo Jima, een strategisch belangrijke positie voor de Amerikanen om Japan te kunnen aanvallen. Letters from Iwo Jima toont de andere kant van het verhaal en focust zich op de Japanners.
Minpunt aan Flags was dat het verhaal te veel verschillende periodes door elkaar mixte en daardoor impact miste. Letters from Iwo Jima is in dat opzicht veel beter aangezien de film zich voor het grootste gedeelte alleen op Iwo Jima afspeelt. Van een aantal karakters zie je kleine stukken die vertellen hoe ze op het eiland terecht zijn gekomen, maar deze dragen alleen maar bij aan de achtergrond van elk karakter waardoor je meer om ze geeft. Dit maakt de impact van de slag des te groter. Aangezien je al het verloop van de slag kent en je ziet dat Japan te weinig mensen naar het eiland stuurt hebben de manschappen een moeilijke oorlog te vechten.
De film is geheel in het Japans geschoten en weet de andere kant van de slag goed te belichten, daarbij zijn er een aantal scenes die zowel in deze film als in Flags of Our Fathers voorkomen. Dit hadden er iets meer mogen zijn. De acteerprestaties zijn voortreffelijk, waarbij Ken Watanabe (die velen nog wel zullen kennen uit Inception) als generaal Kuribayashi zijn mannen probeert te motiveren om ondanks de moeilijke situatie en tegenslagen toch alles te blijven geven.
Alhoewel deze film losgekoppeld kan worden van Flags of Our Fathers, is het toch wel aan te raden om beide films te zien. Daarbij is Letters from Iwo Jima, mede door het verhaal dat meer gefocussed is, de betere film van de twee.
One of the best films of 2006 and shows what the war looked like from their side, in such a beautiful and at times, disturbing way.
Review in English will be up soon on the english version of the site (http://myfilmviews.wordpress.com)