The Trip (2010)

In deze film spelen Steve Coogan en Rob Brydon “zichzelf” en maken ze samen een culinaire reis door het noorden van Groot Britannië. Coogan is door The Observer gevraagd een aantal restaurants te bezoeken om deze te reviewen. Hij zou dit origineel met zijn vriendin doen, maar wanneer ze niet langer mee kan besluit hij Brydon uit te nodigen.

Aangezien ik beide heren niet ken en dus ook hun werk niet (behalve een aantal filmrollen van Coogan), had ik geen idee wat ik van deze film moest verwachten. Al snel wordt duidelijk dat het hele verschillende personen zijn. Zo is Coogan degene die succes najaagt en altijd de wilde dingen wil doen (een berg opklimmen, slippertjes maken met de dames in het hotel) en is Brydon de vaste rots. Hij heeft een gezin, is zeker van zijn succes en heeft niet langer het gevoel iets te moeten bewijzen.

Deze twee verschillende persoonlijkheden hebben dan ook regelmatig onenigheid over allerlei zaken en willen ze niet voor elkaar onder doen. Dit komt naar voren in de vele impressies die ze doen, waaronder die van Michael Caine. De gesprekken die ze hebben zijn regelmatig hilarisch (zoals een gesprek in de auto over de tijd waarop een leger ten strijde zou moeten trekken), maar tegelijkertijd voel je de onderhuidse spanningen die vooral Coogan lijkt te hebbben. Dit komt naar voren in een scene waarin hij in z’n eentje in z’n hotelkamer Brydon na probeert te doen.

The Trip is de filmversie van de gelijknamige serie. Aangezien ik de serie niet heb gezien is een vergelijking niet te maken. Als je Brydon en Coogan niet kent mis je waarschijnlijk een deel van de humor, maar er valt genoeg te lachen, alhoewel de impressies op een gegeven moment gaan verveen. Daarnaast zijn de omgevingen die ze bezoeken een lust voor het oog (net zoals het eten dat ze geserveerd krijgen) en weten de twee elkaar ook regelmatig aan het lachen te krijgen. The Trip is dus een plezierige film om te kijken al moet je wel van dit type humor houden aangezien de film zeer weinig plot heeft.

Score: 7