Een school met één klas op het platteland in Frankrijk is de setting voor deze documentaire van Nicolas Philibert. Hij reisde maanden door Frankrijk om de perfecte locatie te vinden en te laten zien hoe belangrijk deze kleine scholen zijn voor de kinderen, maar ook voor de gemeenschap.
Georges Lopez is de leraar op deze school, waar de klas zeer klein is (ongeveer 10-15 kinderen) en zowel jonge als oudere kinderen in hetzelfde lokaal zitten. Lopez komt over als een zeer wijze en rustige leraar, die echt z’n tijd neemt om de kinderen het nodige bij te brengen voordat ze naar de volgende school gaan.
Philibert laat niet alleen de school zien, maar ook de omgeving en voegt nergens een voiceover toe. Hij laat alles zien zoals het is en het enige interview is met de leraar zodat je als kijker een beetje meer weet over zijn achtergrond en waarom hij leraar geworden is. Hij is er in geslaagd om een aantal zeer persoonlijke momenten vast te leggen waarin de kinderen praten over hun problemen (met hun ouders bijvoorbeeld) of ruzie hebben, zonder in te grijpen.
De echte sterren in deze documentaire zijn natuurlijk de kinderen. Mijn favoriet was JoJo die niet altijd oplet (he is makkelijk afgeleid) en hij heeft een aantal zeer grappige scènes.Être et avoir laat zien hoe belangrijk deze kleine schooltjes zijn en het zou mooi zijn als elke school zo dicht bij de gemeenschap zou staan. Dit is een echte “feel good” documentaire die weet te inspireren en vermaken.
Trailer:
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=S49qvE86Qs0&feature=related]