Soms moet je niet alles geloven wat je leest. Ik probeer altijd zo min mogelijk te weten over de films die ik ga kijken, maar hoorde wel het één en ander van 50/50. Overal las ik dat deze film een komedie over kanker zou zijn en ik kan me voorstellen dat deze gedachte veel mensen zou kunnen shockeren die zich afvragen hoe je daar grappen over kan maken. Wilde zelf die vraag ook beantwoord zien. Vorig jaar geloofde ik ook niet dat een komedie over terrorisme leuk kon zijn, maar Four Lions liet zien dat het mogelijk is. Wat is het oordeel over 50/50?
Om maar meteen met de deur in huis te vallen is deze film niet echt als een komedie te bestempelen. Ja, Seth Rogen speelt één van de hoofdrollen en er worden wat grappen gemaakt, maar ze voelen allemaal aan als het soort grappen mensen om je heen zouden maken als je zelf in zo’n situatie terecht komt. Ik herinner me nog een aantal jaar geleden toen m’n huis bijna was afgebrand na een gasexplosie een paar huizen verderop. Gelukkig was de brandweer er op tijd, maar ik maakte er de hele dag grappen over. Het was mijn manier om met de situatie om te gaan. Dat is ook de manier waarop 50/50 met de situatie omgaat.
Joseph Gordon-Levitt is Adam, die op een gegeven moment last krijg van pijn in z’n rug. De diagnose blijkt kanker te zijn en als kijker zie je hoe hij met die situatie omgaat en tegen welke problemen hij aanloopt (met de ziekte, maar ook met de mensen om hem heen).
De cast is voortreffelijk en Gordon-Levitt weet te overtuigen. Er is een moment in deze film dat hij begint te huilen en het raakte mij ook (iets wat niet vaak bij films gebeurt). Seth Rogen maakt zijn gebruikelijke grappen en wist me dan ook wel te entertainen. Mocht je geen fan van ‘m zijn dan zal deze film niets aan dat gevoel veranderen. Anna Kendrick is fantastisch als zijn onervaren psycholoog. Na haar vorig jaar in Up in the Air te hebben gezien, laat ze hier zien dat ze verschillende soorten rollen aankan.
50/50 zou een beschrijving kunnen zijn van deze film omdat het een perfecte mix is van komedie en drama. Het voelt aan alsof het op een realistische manier laat zien hoe mensen met kanker omgaan. Dat verbaast ook niet als je weet dat Seth Rogen het samen met Will Reiser geschreven heeft. Reiser had kanker (waarvan hij herstelde) en gebruikte die ervaring bij het schrijven. Het onderwerp maakt het misschien geen film waar je meteen naar toe zou willen, maar het is de moeite waard.
Mixing humor and painful subject matter is, naturally, very difficult. The beauty of this movie is that it does so with ease, especially with such good actors in these roles as well. Good review right here. I hope this at least some Oscar nods, but it doesn’t seem like it will actually happen.
You can also check my review in English on http://myfilmviews.com It seems sometimes I get logged in with my Dutch credentials. It was a very good movie, agree with you on that.