Over de jaren heen ben ik steeds minder TV gaan kijken. Het feit dat je vast zit aan bepaalde tijden en soms doelloos zit te zappen bevallen me niet. Natuurlijk heb ik wel grote TV series als Lost, 24, Sopranos en The Wire gekeken, maar dat was meestal op DVD. Ik hou er van om zelf te kunnen bepalen wanneer ik iets kijk. Dat ik zo weinig TV kijk betekent ook dat er heel veel series zijn die ik niet ken of niet veel van af weet. Eén van die shows is “Everybody Loves Raymond” met komiek Ray Romano. Ik weet dat er een Nederlandse remake van gemaakt is met Linda de Mol en dat de originele serie hier ook uitgezonden is, maar ik heb er nooit een aflevering van gezien. Het betekende dat ik voor het zien van deze documentaire niets af wist van Romano en zijn komedie.
95 Miles to Go volgt Romano tijdens een tour die plaatsvond tussen de seizoenen van z’n sitcom. Hij reisde samen met komiek en vriend Tom Caltabiano door Florida. Als kijker krijg je een duidelijk beeld van hoe het leven tijdens zo’n tour er uit ziet, inclusief de vreemde dingen die Romano doet. Hij is duidelijk iemand die makkelijk over de kleinste dingen obsessief kan worden. Hij maakt constant weddenschappen met zichzelf en wanneer hij ze verliest probeert hij er onderuit te komen door mazen in z’n zelf geschreven “wetten” te vinden zodat hij nog steeds kan doen wat hij niet mocht als hij zou verliezen.
In één van de scènes in deze documentaire blijft hij maar doorgaan over de geur van het plastic dat ze op de ramen hebben geplakt om de zon tegen te houden. Hij neem een hotelkamer om die maar enkele minuten te gebruiken.
Caltabiano lijkt degene te zijn die normaal is en er voor zorgt dat alles volgens plan verloopt. Romano is in z’n element als hij fans ontmoet en shows doet en het is dan duidelijk dat hij erg grappig kan zijn.
Omdat HBO een exclusief contract met Romano had was deze documentaire niet eerder beschikbaar (deze docu is in 2004 al gemaakt), maar is nu dan eindelijk uit op DVD. Het is duidelijk dat dit al ouder materiaal is, want alles is op goedkope handycams geschoten in een 4:3 formaat. De keuze om die camera’s te gebruiken was een bewuste omdat Romano geen grote cameraploeg om zich heen wilde, waardoor het geheel erg intiem aanvoelt.
Deze docuemntaire deed me sterk denken aan Conan O’Brien Can’t Stop, waar je ook ziet wat er gebeurt als een komiek gaat touren. Alhoewel die film erg veel positieve recensies kreeg vond ik ‘m zelf niet erg goed. Misschien kwam dat omdat ik O’Brien niet kende en daardoor alleen z’n optredens leuk vond. Datzelfde gevoel had ik hier. Als je een fan van Romano bent geniet je er waarschijnlijk van om hem ook te zien als hij niet op het podium staat en hem op die manier beter leert kennen (en kan je makkelijk een aantal punten aan m’n score toevoegen). Ik genoot eigenlijk meer van de extra’s die op de DVD staan en dat zijn er veel. Er zijn 2 Q&A sessies, een 30 minuten durend optreden van Romano en goede commentaren als alternatieve audio tijdens de film.
Trailer:
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=DlznxRW9MSI]
Pingback: Filmkijker interviewt… Regisseur Roger Lay, Jr. « Filmkijker