M’n reis door de IMDB top 250 wordt vervolgd (heb mezelf als doel gezet om voor het einde van het jaar er tenminste 225 te hebben gezien) met Bicycle Thieves. Het is een film waar ik nog niet eerder van gehoord had. De titel beschrijft de film perfect, maar ik vroeg me wel af wat het verhaal precies zou zijn.
De film komt uit 1948 en is heel erg duidelijk een project van z’n tijd. Het speelt zich af in Rome, net na de tweede wereldoorlog in een stad die nog steeds de verwoesting er van ondervind. Mensen hebben moeite om een baan te vinden en verkopen alles wat ze niet nodig hebben om te overleven. Eén van die mensen is Antonio Ricci (Lamberto Maggiorani), die er in slaagt om een baan te vinden, maar die ‘m alleen maar krijgt als hij een fiets heeft en die laat zien. Hij is echter niet de fietsendief, want hij heeft een fiets die hij verpand heeft. Om ‘m terug te krijgen besluit z’n vrouw om wat beddegoed te verkopen zodat hij aan z’n baan kan beginnen. De fiets is voor het gezin van levensbelang.
Natuurlijk wordt die fiets op een gegeven moment gestolen en Antonio besluit om samen met z’n zoontje de stad af te zoeken om ‘m te vinden. Het is een taak die onmogelijk lijkt en de slotscène heeft erg veel impact.
De film bevat een aantal beelden die je niet snel zult vergeten. Zo is het indrukwekkend om te zien hoeveel spullen mensen destijds verpandden. Een andere prachtige scène is waarin Antonio samen met z’n zoontje een restaurant bezoeken en ze voor een moment alle donkere en deprimerende dingen in hun leven even vergeten. De film zou waarschijnlijk niet in m’n persoonlijk top 250 voorkomen, maar begrijp goed waarom mensen zoveel van deze film houden en ‘m zo hoog waarderen.
