Paradise Lost trilogie (1996 / 2000 / 2011) – Recensie

Op 5 mei 1994 werden drie jongens (allemaal acht jaar) vermist in West memphis, Arkansas. De jongens werden later gevonden en waren allemaal vermoord en achtergelaten in een modderig gedeelte van Robin Hood Hills. De politie onderzocht de zaak en arresteerde Jessie Misskelley (17), Jason Baldwin (16) en Damien Echols (18). Deze drie documentaires bekijken de zaak en waren interessant om te zien.

Paradise Lost: The Child Murders at Robin Hood Hills (1996)

Het eerste deel van deze trilogie gaat over de zaak en de verschrikkelijk details, waarbij ook beelden worden getoond van de plaats delict en foto’s ervan. Voor mij was dit het moeilijkste gedeelte om te kijken omdat het schokkend is om te zien hoe deze jongens werden gedumpt in de bossen. De beelden zullen voor velen te schokkend zijn, dus het is goed om dit van te voren te weten. Helaas is het de realiteit van de zaak, maar ik had er gemengde gevoelens bij dat deze documentaire ze liet zien. Het was niet echt nodig geweest, maar begrijp waarom die keuze toch gemaakt is.

Iedereen die betrokken is bij de zaak wordt geïnterviewd inclusief de ouders van de slachtoffers, de advocaten en de verdachten. De boodschap die deze film duidelijk probeert te maken is dat de verdachten opgepakt werden omdat ze naar heavy metal luisterden en zwarte t-shirts droegen. Het laat de rechtszaak zien en terwijl ik zat te krijgen kreeg ik het sterke gevoel dat het geheel een beetje eenzijdig wordt getoond. Het laat bijvoorbeeld niet al het bewijs tegen de verdachten zien. Daardoor wordt je als kijker min of meer gedwongen om mee te leven met de verdachten, wat ik in dit geval niet kon doen. De gesprekken die met ze gevoerd worden laat zien dat het gewone tieners zijn die af en toe wat rare dingen doen, maar het lijken geen moordenaars te zijn die de jongens in een satanisch ritueel zouden hebben geofferd.

Paradise Lost 2: Revelations (2000)

De verdachten werden aan het einde van het eerste deel veroordeeld en deel 2 bekijkt de zaak nader. De filmmakers geloofden niet dat de drie schuldig waren. Aan het woord komt een groep die druk bezig is om elk stukje bewijs te vinden dat kan worden gebruikt om de drie vrij te krijgen. Tegelijkertijd probeert Paradise Lost 2 te kijken naar iemand die het mogelijk kan hebben gedaan, Mark Byers. Hij is de stiefvader van één van de vermoorde kinderen. Hij wordt neergezet als een leugenaar en iemand die het mogelijk had kunnen doen. Hij is inderdaad een erg vreemde man, maar er wordt nooit bewijs aangedragen waarom hij het zou hebben gedaan alhoewel je als kijker wel twijfelt. De drie veroordeelde mannen praten over hun ervaringen in de gevangenis, 4 jaar na hun veroordeling.

Paradise Lost 3: Purgatory (2011)

Het is bijzonder om te zien dat regisseurs Joe Berlinger en Bruce Sinofsky de zaak niet loslieten en 15 jaar na dato weer een documentaire over de zaak maakten. Mark Byers, die in de vorige delen erg agressief richting de drie was lijkt een veranderd man aangezien hij nu overtuigd is dat de drie niet verantwoordelijk zijn voor de moorden. Het laat nieuw bewijs zien dat misschien kan bewijzen dat ze onschuldig zijn, maar aangezien de originele rechter blijft weigeren om naar het bewijs te kijken en de zaak te heropenen kan er geen vooruitgang worden gemaakt. Wanneer hij uiteindelijk wordt vervangen krijgen de drie een kans om bewijs te leveren.
Deze mannen hebben een lange tijd in de gevangenis doorgebracht en hebben hun jeugd en alles wat belangrijk voor ze was verloren en vestigen alle hoop op de rechtbank. Ze worden uiteindelijk vrij gelaten, alhoewel ze voor het rechtssysteem toch schuldig blijven, wat natuurlijk erg vreemd is.

Ik moet zeggen dat deze trilogie een prachtig staaltje van documentaire maken is. Deze films zijn deels verantwoordelijk voor de interesse voor deze zaak en de uiteindelijke vrijlating. Het bewijst dat een camera een krachtig middel kan zijn om de aandacht ergens op te vestigen. Het verhaal van de drie zal de basis vormen voor de film Devil’s Knot. Op het moment lijken Colin Firth, Reese Witherspoon en Kevin Durand aan het project te werken dat in 2013 uit zou moeten komen.

Bol.com AlgemeenBol.com Algemeen

2 thoughts on “Paradise Lost trilogie (1996 / 2000 / 2011) – Recensie

  1. Pingback: West of Memphis (2012) | Filmkijker

  2. Pingback: Documentaires/series als Making a Murderer | De Filmkijker

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *