Als je Filmkijker al wat langer leest, dan weet je dat ik niet echt een fan ben van horror. Ik was dan ook niet van plan om deze film te kijken, totdat ik het zag verschijnen in artikelen van andere bloggers en het beschreven werd als één van de beste films van het jaar. Aangezien Joss Whedon betrokken was bij deze film besloot ik de film toch maar een kans te geven.
Dit is één van die films die je het beste kan zien zonder er al te veel van af te weten. Ik kan vertellen dat de film gaat over een groep studenten die de bossen in gaan om in een oude hut te overnachten. Er is echter iets vreemds met die hut aan de hand. Cabin in the Woods is gevuld met horror clichés, maar slaagt er in om het geheel een unieke twist te geven. De film deed me denken aan Tucker and Dale vs Evil aangezien het grappen maakt over het genre en dat op een manier doet waarvan ik erg kan genieten. Ik weet zeker dat ik veel grappen heb gemist omdat ik het genre niet goed ken.
Cabin in the Woods is geen typsiche horror film en dat is precies de reden waarom ik de film zo vermakelijk vond. De cast speelt de sterotype rollen op een perfecte manier. Ik zou veel kunnen zeggen over bepaalde gedeeltes van deze film, maar dan zou ik te veel weggeven. Eén ding wat ik wel kan zeggen is dat je de film zeker moet gaan zien, ook als je geen horrorfan bent.
Pingback: De vele gezichten van... Chris Hemsworth - De Filmkijker
Pingback: Bad Times at the El Royale (2018) – Recensie | De Filmkijker
Cabin in the Woods, subversieve horror van Joss Whedon, wie zou dat nou niet willen! Ik vond het een hele leuke take op alle horror cliches. En de acteurs waren ook bijzonder goed getroffen, zoals Richard Jenkins als bureaucraat die gewoon een lastige klus met keiharde deadline wil volbrengen.