Ik moet iets bekennen: Ik ben geen groot fan van Wes Anderson. Ook al heb ik al z’n films gezien, er zijn er maar twee waar ik echt van heb kunnen genieten en dat waren Fantastic Mr. Fox en The Darjeeling Limited. Over het algemeen kan ik me niet inleven in de werelden die hij maakt, gevuld met rare karakters. Het was dan ook niet vreemd dat ik niet meteen naar de bioscoop ging om Moonrise Kingdom te zien, maar het aantal lovende recensies maakten me toch benieuwd wat ik er zelf van zou vinden.
Het verhaal gaat over één van de meest klassieke onderwerpen in de geschiedenis van film: Liefde. Het gaat over twee personen die besluiten zich van de maatschappij af te zonder om te genieten van de tijd die ze met elkaar hebben. Wat anders is aan Moonrise Kingdom is dat Suzy (Kara Hayward) en Sam Shakusky (Jared Gilman) aan het begin van hun tienerjaren staan. Beide hebben ze moeilijke relaties met de mensen om zich heen en willen ze daarmee breken. Ze doen dat zonder het aan iemand te vertellen en aangezien ze op een eiland wonen duurt het niet lang voordat anderen naar ze op zoek gaan.
De film is gevuld met veel goede optreden van bekend acteurs als Bill Murray, Frances McDormand, Edward Norton,Bruce Willis en Tilda Swinton, maar de film draait natuurlijk om twee kids die hun eerste ervaringen op het gebied van liefde meemaken terwijl ze samen kamperen en hun levens en ervaringen met elkaar delen.
Ik heb erg kunnen genieten van deze film. Het heeft de typsiche Anderson look en dat past in dit geval perfect bij het verhaal. M’n favoriete stuk was een klein gedeelte in de film waarbij de twee “lovers” elkaar brieven schrijven. Het stuk is perfect ge-edit. Je hoort en ziet de twee de brieven lezen, maar hoort ze nooit helemaal. Toch weet je precies wat ze elkaar te vertellen hebben. M’n verwachtingen waren erg laag, maar vond de film uiteindelijk fantastisch. Een mooie visualisatie van een eerste liefde en de pure gevoelens die daar bij horen.
