Het is een tijd geleden sinds ik Richard Gere op het grote doek heb zien verschijnen (wat ik me als laatste kan herinneren is de film The Mothman Prohecies uit 2002, maar ik blijk ‘m ook nog gezien te hebben in Brooklyn’s Finest uit 2009). Aangezien het een goede acteur is keek ik er naar uit om hem weer een hoofdrol te zien spelen.
Hij is Robert Miller, een zeer succesvolle zakenman die op het punt staat om zijn bedrijf voor honderden miljoenen te verkopen en kan gaan rentenieren. Op het eerste gezicht lijkt zijn leven perfect te zijn. Hij kan genoeg tijd doorbrengen met zijn vrouw Ellen (Susan Sarandon) en kinderen (die allebei in z’n bedrijf werken) en leeft in luxe. Achter die facade verschuilen zich een aantal donkere geheimen die hij al geruime tijd verborgen heeft weten te houden voor degenen die veel voor hem betekenen. Wanneer een aantal gebeurtenissen plaats vinden die hij niet in de hand heeft lijkt hij z’n geheimen niet langer te kunnen verbergen.
Het mooie aan Arbitrage is dat je meeleeft met het karakter dat Gere speelt. Je weet dat hij een witteboordencrimineel is, maar toch hoop je dat hij de dingen die hij heeft zal kunnen behouden. Dat is een vreemde gewaarwording als kijker, helemaal in het huidige economische klimaat waarin er bedrijven failliet gaan door mensen als Robert Miller. Het laat zien dat een film kan je zelf mee kan laten voelen met een slecht persoon en dankzij het voortreffelijke acteerwerk van Gere komt Robert Miller over als een sympathieke man. Terwijl ik de film keek hoopte ik dat het hem zou lukken om uit de handen van de politie te blijven.
Arbitrage is het type thriller waar ik erg van kan genieten. De film laat je constant afvragen of Miller er in zal slagen iedereen te slim af te zijn, ondanks het feit dat veel mensen hem door lijken te hebben. Gedurende de speeltijd bevat de film geen enkel saai moment en met de acteerprestaties van Richard Gere, Susan Sarandon, Tim Roth en Brit Marling is het een film die zeker de moeite waard is.
Pingback: The East (2013) | Filmkijker