The Shining (1980)

Elke filmblogger heeft wel een lijst van klassieke films die ze nog niet gezien hebben. Je draagt ze met je mee zoals Atlas dat deed met de wereldbol en je hoopt er op dat je ze op een dag van je rug kan gooien om het gewicht te verlichten. En ook al kijk je ze, uiteindelijk blijf je toch nieuwe films ontdekken waardoor het toch niet lichter wordt. The Shining was de enige film uit de IMDB top 100 die ik nog niet gezien had en waarvoor ik het kijken steeds maar bleef uitstellen. De reden was simpel: hij is geclassificeerd als een horrorfilm en daar ben ik simpelweg geen fan van. In m’n gedachten had ik de film opgebouwd als iets waar ik niet van zou genieten, maar ik moest de film toch wel een kans geven. Ik ben blij dat ik dat uiteindelijk gedaan heb, want deze film is nu m’n favoriete Kubrick film.

De opening van de film is indrukwekkend, geschoten vanuit een helicopter die over de bergen heen vliegt en een gele Volkwagen kever volt. Er is een moment waarbij de helicopter zo dicht bij die auto vliegt dat je je afvraagt hoe vaak ze dat hebben moeten proberen. Je ziet zulke shots eigenlijk niet meer, tenzij het met CGI gemaakt is (en dat maakt natuurlijk niet dezelfde indruk).
Als je het verhaal niet kent, deze gaat over Jack Torrance (Jack Nicholson) die besluit om een baan te nemen als bewoner van een leegstaand hotel dat tijdens de winter onbereikbaar is. Samen met z’n vrouw en zoon betrekken ze het hotel aan het einde van het seizoen en dat is het begin van een donker verhaal. Dat verhaal is gebaseerd op een boek van Stephen King en dat merk je goed door de bovennatuurlijke elementen waardoor het geheel iets wordt waar je je ogen niet van af kan houden. Dat komt mede door het fantastische camerawerk (m’n favoriet daarbij is de scène waarin het zoontje op z’n driewieler door het lege hotel rijdt) en zeer goede cast.

Alhoewel deze film een horrorfilm is, is het er meer eentje die psychologisch is (in plaats van bloederig). Ben er daarmee achter gekomen dat ik van dat soort films wel can genieten (de film vond ik niet eng). Er zijn veel momenten die je bij zullen blijven en Nicholson’s bekendste quote “Here’s Johnny!” is daar een goed voorbeeld van. Ik heb ‘m in veel verschillende films gezien, maar dit is waarschijnlijk m’n favoriet. In het begin is z’n karakter een aardige man, maar het hotel verandert hem langzaam. Z’n ogen laten zien dat er iets in hem niet langer hetzelfde is en dat er een moment kan komen dat hij het allemaal niet meer onder controle heeft. De locatie zelf is ook een karakter, met veel grote ruimtes waarin zich vaak maar 3 personen in bevinden. Dit is een film die ik in de toekomst zeker nog vaker zal gaan kijken en die ik veel eerder een kans had moeten geven.