Room 237 (2012)

Samenzweringstheoriëen hebben me altijd gefascineerd. Niet dat ik er veel lees of ze geloof, maar meer om het feit dat mensen de meest vreemde theorieën kunnen bedenken, gebaseerd op de kleinste details. Theorieën over Roswell, Bigfoot of UFO’s spreken bij veel mensen tot de verbeelding en shows zoals de X-Files hebben daar handig gebruik van gemaakt. Het laat zien dat we er van houden en dat sommigen misschien wel hopen dat ze waar zijn. Er is meestal geen manier om iets te ontkrachten of te bewijzen (hetzelfde geldt natuurlijk voor geloof), simpelweg omdat er geen compleet sluitend bewijs is. De documentaire Room 237 kijkt naar een aantal zeer specifieke theorieën met als basis de film The Shining.

De documentaire bestaat uit verschillende interpretaties van de film door een aantal mensen. Je ziet ze nooit en er worden beelden van verschillende films gebruikt om hun verhalen te ondersteunen. De interviews zijn zeer waarschijnlijk over Skype gedaan (aangezien er tijdens het interview met één van de personen wordt onderbroken door het zoontje van de man). De theorieën en interpretaties zijn qua onderwerp zeer uiteenlopend. De één praat over de layout van het hotel (namelijk dat deze niet klopt), een andere theorie is dat de film eigenlijk gaat over de genocide op de Amerikaanse indianen. Sommige verhalen zijn boeiend, zoals het experiment waarbij de film tegelijkertijd voor en achteruit wordt afgespeeld en die beelden over elkaar worden gelegd, maar hoe veel je zelf uit de documentaire zal halen hangt helemaal af van in hoeverre je de interpretaties wilt accepteren.

Wat Room 237 in ieder geval bewijst is dat wanneer je je maar lang genoeg op iets concentreet je vreemde dingen zal kunnen ontdekken. De realiteit kan echter ook gewoon zijn dat er fouten zijn gemaakt bij het maken van een film. Maar wat als dat niet zo is? Wat als Stanley Kubrick z’n publiek iets anders wil laten zien, iets waar je je misschien niet bewust van bent? Dat is waar deze documentaire over gaat. Iedereen zal elke film net iets anders interpreteren, er is altijd wel ruimte voor verschillen daarin. Het is iets wat film voor mij mooi maakt, maar in dit geval was ik af en toe geschokt door de bizarre dingen die mensen in The Shining zien. Er was gewoon te veel dat verre van aannemelijk was. Aangezien ik pas The Shining had gekeken was ik op zoek naar meer informatie en alhoewel deze documentaire het misschien gedeeltelijk geeft slaagde het er niet in om me gedurende de gehele film geïnteresseerd te houden.