Het was slechts een kwestie van tijd voordat de wereld van de magie de basis zou vormen voor een komedie. Het genre is al eerder gebruikt voor drama, zoals bijvoorbeeld The Prestige, maar werkt het ook voor komedie (als je even Presto van Pixar vergeet)? Ik kan me nog goed herinneren dat ik toen ik opgroeide verbaasd werd door David Copperfield toen hij door de Grote Muur in China liep of een vliegtuig liet verdwijnen. Het zijn momenten die je bijblijven. Naarmate reality tv populairder werd verschenen er meer straatartiesten op TV zoals David Blaine en Dynamo. Deze film neemt die twee vormen van magie, met Burt Wonderstone (Steve Carrell) en Anton Marvelton (Steve Buscemi) die de magie doen waarvoor Copperfield bekend staat en Steve Gray (Jim Carrey) de extreme versie van straatmagie doet. Weet de film je te verrassen of kan je het konijn al in de hoed verstopt zien zitten?
Burt Wonderstone en Anton Marvelton zijn al sinds hun jeugd een erg succesvol magisch duo. Ze hebben zich als goochelaars opgewerkt tot de beste en hebben een vaste show in Las Vegas die ze elke dag uitvoeren. Burt is degene die alle beslissingen neemt en eigenlijk niet geïntereseerd is in de mening van Anton. De twee werken wel samen, maar hun vriendschap lijkt langzaam te zijn dood gebloed. Wanneer de baas van het casino waar ze werken, Doug Munny (James Gandolfini), hen vertelt dat ze niet meer zo populair zijn en ze iets anders moeten verzinnen of hun show kwijt zijn gaat alles voor ze mis. Ze proberen het nog, maar het mag niet baten. Burt heeft de show al voor zo’n lange tijd gedaan dat hij overtuigd is dat hij Anton niet nodig heeft om de show te doen. Het resulteert in één van m’n favoriete scènes waarin hij een truc probeert uit te voeren die je simpelweg niet alleen kan doen.
Burt wordt ontslagen en hij moet zich gaan realiseren dat hij niet meer zo beroemd is als vroeger. Steve Gray staat nu in het spotlicht. Alhoewel deze film over Carrell’s karakter gaat, is het Jim Carrey die de show weet te stelen. Z’n karakter is compleet gestoord en het is duidelijk dat Carrey er plezier in heeft. De film bevat veel grappige momenten (één van de hoogtepunten is wanneer Anton magie ook in arme landen populair wil maken) en ook al weet je goed waar het verhaal heen zal gaan, toch is het een leuke zit. Het is zeker geen film die een blijvende indruk zal achterlaten, maar het is vermakelijke afleiding.
