Upstream Color (2013)

Er zijn van die films waar je nog dagen nadat je ze gezien hebt nog steeds aan denkt. De eerste film waar ik dat heel erg sterk had was Donnie Darko. Het was een film die je wilde begrijpen, het was een puzzel die je wilde oplossen. Door de jaren heen heb ik meerdere films gezien die dat doen, zoals bijvoorbeeld Primer, geregisseerd door Shane Carruth. Ik ben er nooit in geslaagd om die film helemaal te begrijpen (wat in principe geen probleem is aangezien Carruth zelf ook heeft toegeven bewust bepaalde antwoorden uit de film te hebben gelaten), maar het was een uitdagende film. Ik keek dan ook erg uit naar z’n tweede film, Upstream Color. Ik had me geestelijk ingesteld op een uitdaging en het niet kunnen vinden van antwoorden, maar was dat nodig?

Om te proberen een uitleg te geven over wat er gebeurt is al moeilijk, aangezien je daarbij al meteen een interpretatie maakt van wat je gezien hebt. De film begint met het stelen van een identiteit en de gevolgen daarvan, maar naarmate de film vordert stelt het ook de vraag wat identiteit daadwerkelijk is en of we verbonden zijn met de mensen om ons heen. Maar dat is niet het enige wat de film is.
Upstream Color vertelt nooit een helder verhaal. Persoonlijk vond ik het aanvoelen als een levendige droom, met hier en daar surreële beelden. Er zijn momenten dat je duidelijk weet wat er gaande is gevolgd door momenten die je laten gissen. Na de film gezien te hebben was ik op zoek naar uitleg, antwoorden en wist zeker dat ik kleine details gemist had. Een film die meer antwoorden zou geven als je ‘m nog een keer zou kijken (wat ik nog niet gedaan heb).

Alhoewel de film niet zo verwarrend is als Primer is het geen film die je relaxed kan kijken. Je moet constant opletten om details te onthouden. Je krijgt een algemeen beeld wat er gaande is, maar je bent op zoek naar de kleinere stukjes van de puzzel en hun betekenis. Het is een fantastische film om met anderen over te praten en uit te vinden wat de interpretatie van anderen is. Er zijn maar weinig films waarbij dat mogelijk is. Ik heb bewust maar weinig over de karakters geschreven (Kris gespeeld door Amy Seimetz en Shane Carruth als Jeff), maar ze zijn slechts kleine onderdelen van een groter geheel. Na het zien wilde ik weten wat dat precies was en niet wat elk persoon binnen dat plaatje betekende. Upstream Color daagt je uit en dat is iets wat meer films zouden moeten doen.