Ik lees eigenlijk geen boeken, tenzij je audioboeken meetelt. Af en toe pak ik wel eens een magazine mee, maar de meeste tijd die ik aan lezen besteed is op blogs van andere filmfans. Wat opvalt als je de recensies van deze film leest is dat bijna iedereen het boek The Great Gatsby de hemel in prijst en dat het niet te verfilmen is. Omdat ik zelf die kennis niet heb heb ik die kennis voor waar aangenomen en alleen gekeken naar mijn eerste ontmoeting met het verhaal, in de vorm van deze film.
Het is niet moelijk om het verhaal samen te vatten: Het gaat over een erg rijke man, Gatsby, die er alles voor over heeft om een verloren liefde voor zich terug te winnen. Dat verhaal wordt echter niet door de filmmaker verteld, maar door een vriend van Gatsby, Nick Carraway (Tobey Maguire). Hij schrijft een boek dat hij aan de kijker voorleest. Je hoort hoe hij Gatsby leerde kennen en als kijker ga je mee met zijn ervaringen die zich afspeelt aan het begin van de jaren twintig van de vorige eeuw. Visueel heeft de film veel in huis. De kotuums zijn prachtig en de feesten die Gatsby geeft spectaculair. Regisseur Luhrmann weet hoe hij iets er mooi uit kan laten zien, maar helaas is dat onvoldoende om een film boeiend te maken.
Na deze film te hebben gezien kreeg ik het gevoel dat ik een hele mooie vrouw ontmoet had die, na haar beter te hebben leren kennen, maar weinig interessants te vertellen heeft. Ze kan je eigenlijk niet weten te boeien zoals je had gehoopt. De film had niet het hart dat ik verwachtte. DiCaprio is fantastisch in z’n rol en Tobey Maguire’s karakter is er slechts om het verhaal voort te laten kabbelen. Carey Muligan als het object van Gatsby’s liefde heeft te weinig om te doen waardoor haar karakter geen diepgang heeft. Hierdoor was het niet helemaal duidelijk waarom Gatsby haar zo graag voor zich wilde winnen.
Een deel van het verhaal speelt zich af in een arme wijk waar een groot billboard constant werd getoond. Achteraf had ik geen idee waarom dat zo was. Waarom was dat billboard zo belangrijk? Ik heb de 2D versie gekeken en had regelmatig het gevoel dat sommige effecten er slecht uit zagen. Een goed voorbeeld hiervan wanneer de camera naar de grote villa’s vliegt die duidelijk CG zijn en niet het detail hadden om overtuigend te zijn. Dan is er nog de muziek. Luhrman slaagde er in Moulin Rouge goed in om verschillende soorten nieuwe nummers in de setting te mixen. Hier probeert hij dat ook te doen met muziek van Jay-Z en Beyonce, helaas tevergeef. De muziek valt op een negatieve manier op. M’n eerste ontmoeting met The Great Gatsby was dan ook helaas niet positief. Ik heb ook maar de vorige verfilming met Warren Beatty aangeschaft en alhoewel ik daar ook maar weinig positiefs over heb gelezen wil ik die een kans geven om er achter te komen wat het verschil is.
inderdaad mooie verpakking maar voor de rest flinke ontgoocheling