Before Sunset (2004) – Recensie

In afwachting op het uitkomen van Before Midnight (een aantal weken geleden) was het weer eens hoog tijd om z’n voorganger nog een keer te bezoeken, puur om even m’n gedachten op te frissen. Voor de derde film gezien te hebben had ik al het gevoel dat dit wel eens 1 van de sterkste trilogieën aller tijden zou kunnen zijn aangezien de kwaliteit van deze films uitmuntend is. Tijd om naar deel 2 te kijken die zich afspeelt in Parijs.

Before Sunrise kwam uit in 1995 en introduceerde Jesse (Ethan Hawke) en Celine (Julie Delpy), twee mensen die elkaar ontmoetten in de trein naar Wenen. Ze leerden elkaar kennen en als kijker werd je hun wereld ingetrokken en leefde je met ze mee. Aan het einde van die film beloofden ze elkaar iets en als kijker vroeg je je af of ze die belofte waar zouden kunnen maken. Je vroeg je af wat er met de twee zou zijn gebeurd en 9 jaar later gaf Before Sunset eindelijk de antwoorden op alle vragen die je had.

De film opent met beelden van verschillende locaties in Parijs: kleine straten, een café, de Seine en een park. Het is de setting waarin het verhaal van Jesse en Celine zal worden verteld. Jesse is inmiddels een succesvolle schrijver en leest ze boek voor in een kleine boekenwinkel. Celine is daar ook en de twee lopen door de straten van Parijs en praten over hun leven.

Er valt een hoop op te schrijven over hun gesprekken, maar het zou weinig toevoegen aan deze recensie. Het belangrijke is dat de manier waarop ze praten nooit voelt als van te voren opgeschreven tekst. Ze praten over hun leven, het verleden, hun ervaringen en hun problemen. Het zijn het sooort gesprekken waar je je bij voor kunt stellen dat je ze zelf hebt (afhankelijk van je leeftijd natuurlijk). Deze karakter zijn 9 jaar ouder dan in de vorige film en dat heeft hun kijk op het leven verandert. Ze zijn realistischer over zaken en dromen wat minder. Je zit als kijker naar levenservaring te kijken.

De tijd vliegt bij deze film en ook al is de film maar 80 minuten, hij voelt eigenlijk nog korter aan. Je wil meer tijd met deze karakters doorbrengen en naar hun gesprekken luisteren. Net zoals Before Sunrise biedt deze film een moment in het leven van twee mensen. Ik heb sinds Before Sunset 9 jaar moeten wachten om uit te vinden wat Jesse en Celine aan het doen zijn en keek na het zien van deze film ook erg uit naar het vervolg, Before Midnight.