Monsters Inc was in 2001 de vierde film die Pixar maakte. Het verhaal over monsters die ‘s nachts kinderen laten schrikken om zo aan energie voor hun wereld te komen was een hit. De hoofdpersonen van de film, Sully (John Goodman) en Mike Wazowski (Billy Crystal) hadden een connectie die geloofwaardig was en het meisje in de film, Boo, stal vele harten. Ook technisch was bracht de film vernieuwing met het realistisch simuleren van het haar van Sully en de kleding van Boo. Met Monsters University keert Pixar naar deze wereld terug. De vraag is of deze prequel echter het niveau van Monster Inc. kan evenaren.
Het verhaal speelt zich af voor de gebeurtenissen van Monsters Inc. en laat zien hoe Mike en Sully elkaar op de universiteit hebben leren kennen. Mike droomt al vanaf z’n eerste bezoek aan de Monsters Inc. fabriek als klein monstertje van een carrière als “schrikker”. Hij maakt er z’n levensdoel van en is dan ook blij als hij naar de universiteit kan gaan om de speciale opleiding daarvoor te kunnen volgen. Op de campus merkt hij al snel dat er veel competitie is en niet iedereen gelooft dat hij een “schrikker” zal kunnen worden. Sully is ook nieuw op de campus en heeft z’n naam mee. Z’n vader is erg bekend en iedereen neemt aan dat hij makkelijk in de voetsporen van z’n vader zal treden. Zelf denkt hij dat ook en besteed daarom weinig tijd aan studeren en veel meer aan plezier maken en lid worden van de meest prestigieuze studentenvereniging. Sully en Mike kunnen daardoor niet goed met elkaar opschieten, maar zijn door bepaalde omstandigheden tot elkaar veroordeeld en zullen ze zich moeten bewijzen in de Scare Games.
Dat Pixar qua techniek aan de animatietop staat bewijst het duidelijk met de korte film The Blue Umbrella die voor de film zit, met bijna fotorealistische beelden van New York. Ze weten goed een bepaalde gevoel neer te zetten en dat is bij Monsters University niet anders. Pixar weet de sfeer van andere films die zich afspelen op een universiteitscampus goed neer te zetten. Er zijn wilde feesten, de populaire groepen en de mislukkelingen en natuurlijk de verschillende lessen die moeten worden gevolgd. De film laat duidelijk zien dat de opleidingen die gegeven worden allemaal leiden tot een baan bij Monsters Inc, of dat nu als “schrikker” is of als bouwer van deuren of schreeuwflessen. De universiteit is prachtig gerealiseerd met kleine details op de gebouwen waardoor het duidelijk is dat dit een monsterwereld is. De situaties waarin Mike en Sullivan verzeild raken zijn vermakelijk en de groep waarmee ze samen moeten werken erg komisch. Het verhaal van de “slappelingen” die de besten moeten verslaan is zeker niet origineel maar de manier waarop het verteld wordt is dat wel, met een aantal erg vermakelijke wedstrijden tot gevolg. De chemie tussen Goodman en Crystal is nog steeds aanwezig en is nog altijd een genot om te zien. De film heeft echter niet dezelfde emotionele lading als het eerste deel (en haalt daardoor niet hetzelfde nivo). De toon is lichter van aard, maar toch heeft ook deze film een duidelijke boodschap over het realiseren van je dromen.
