All Is Lost (2013) – Recensie

Een paar kreten die op de DVD of de Blu Ray van deze film zouden kunnen staan zijn “de meest realistische verfilming van man vs. natuur” of “de ultieme overlevingsfilm”. Helaas betekenen in dit geval dat soort kreten niet meteen dat All Is Lost een goede film is en waar iedereen van zal kunnen genieten. Kan je je Life of Pi voorstellen zonder de dieren en de voiceover? Of 127 Hours waarbij de hoofdpersoon niet tegen de camera praat? Buried zonder een telefoon? Die beschrijvingen vatten deze film redelijk samen. Behalve een voiceover aan het begin van de film is deze 106 minuten durende film bijna stil. Ongeveer na een uur schreeuwt Robert Redford (die zichzelf lijkt te spelen aangezien je als kijker helemaal niets te weten komt over de persoon die hij speelt) “FUUUUCCCKKKK”. Dat vatte op dat moment heel erg goed m’n gevoel samen over wat ik tot dan toe had gezien.

Het verhaal kan ik erg kort over zijn. Het gaat over Redford die een zeiltocht maakt wanneer hij plotseling in botsing komt met een ronddobberende zeecontainer (dit is waar de film begint). De boot is zwaar beschadigd en we zien Redford de boot repareren, eten en verschillende stormen te overleven. Veel meer dan dat is er niet. Het voelt als een documentaire die laat zien hoe iemand zoiets zou ervaren, maar als film kon ik me er maar moeilijk bij inleven. Een aflevering van Survivor Man is boeiender dan deze film (en dat is geen show waar ik fan van ben).

Het voelde aan alsof de film 4 uur lang was en er was geen moment dat ik meeleefde. Wel kan ik toegeven dat de film mooi en overtuigend geschoten is, maar daar eindigt voor mij het positieve. Ik bleek niet de enige zijn die de film teleurstellend vond, want aan het einde van de film begon het complete publiek te lachen. Dat is geen goed teken wanneer je iemand zo lang hebt zien vechten om te overleven. Ook het einde zelf wist me niet te bekoren. Had graag een ander einde gezien, maar zelfs dan zou het voor mij niet de film hebben kunnen redden, net zoals de goede acteerprestatie van Robert Redford. Als je van minimalistische films houdt dan zal je deze film kunnen waarderen, maar het was voor mij verloren tijd. Voor het gevoel was het helaas meer Land of the Lost dan Lost in Translation.