Gravity (2013) – Recensie

Er zijn bepaalde films die de titel “ervaring” heel terecht verdienen. Ze slagen er in om je een andere wereld binnen te trekken en alles om je heen te vergeten. Gaspar Noé’s Enter the Void is de laatste film waar ik me kan herinneren dat ik de term “ervaring” gebruikt heb, maar ook Gravity verdient het om ook zo te worden beschreven. Het is het type film dat je slechts één keer in de zoveel jaar langs ziet komen.

Dit is een film die episch aanvoelt, ook al draait het slecht om het overleven van twee astronauten nadat hun missie wordt bedreigt door ruimte afval. De reden dat de film zo groot aanvoelt is omdat het slecht deze twee personen zijn tegen de achtergrond van de ruimte die oneindig is. De film weet er duidelijk te maken dat de ruimte de meest bedreigende en vijandige omgeving is voor menselijk leven en dan vooral als er niemand is die je kan helpen.

Gravity weet te bewijzen dat je geen aliens of kapotte robots nodig hebt als vijanden om spanning op te bouwen. De ruimte is al voldoende daarvoor. Ik kan me niet de laatste film herinneren waar ik zo op het puntje van m’n stoel zat, vol spanning gedurende de gehele film. Er waren zelfs momenten dat ik mezelf moest herinneren om te ontspannen omdat ik m’n spieren begon te voelen. Na het zien van de film ben ik dezelfde week nog een keer naar de bioscoop gegaan. Ook al wist ik van tevoren wat er precies zou gebeuren, toch was de ervaring nog net zo intens.

Over het algemeen ben ik geen fan van 3D en kan ik eerlijk zeggen dat van alle films die ik in het formaat gezien heb er maar één of twee zijn waarbij ik het echt iets toe vond voegen. Deze film moet je echter gewoon in het formaat zien (als het kan IMAX 3D) en dat is iets wat ik niet snel zal aanraden. Ik besloot thuis de trailer nog een keer te kijken en op een TV voelde het simpelweg niet hetzelfde. Het gebruik van 3D voegt echt veel toe aan de ervaring en geeft je het gevoel dat sommige situaties waarin de karakters zich bevinden nog gevaarlijker zijn.

De film ziet er prachtig uit en is overdonderend, zelfs als de meeste beelden uit de computer getoverd zijn. Het is van zulke hoge kwaliteit dat je nergens het gevoel krijgt dat bijna alles bestaat uit nullen en enen. Je zou je bijna afvragen hoe lang ze in de ruimte zijn geweest om het allemaal te filmen. Dankzij George Clooney en Sandra Bullock heeft de film ook een hart en door hun acteerwerk geef je om ze. Het zou me dan ook niets verbazen als Bullock voor haar rol een Oscar zou winnen. Als je haar ziet denk je er totaal niet aan dat ze in het verleden vooral bekend is geworden door haar werk in romcoms. Haar karakter is kwetsbaar, maar wordt gedwongen om sterk te zijn door wat er om haar heen gebeurt. Gravity is een film die je niet voor het eerst op TV moet zien. Dit is een film die gemaakt is voor de bioscoop en laat zien dat het grote doek (en 3D) een hoop kan toevoegen aan de ervaring. Dit is een unieke film die je op de beste manier moet proberen te ervaren.