Elk jaar komen er wel een aantal dansfilms uit, die vaak qua verhaal weinig om het lijf hebben. Toch is het een populair subgenre omdat de scènes waarvoor je zulke films kijkt (die waarin gedanst wordt) over het algemeen spectaculair in beeld worden gebracht, zoals bijvoorbeeld in de reeks Step Up films. Battle of the Year is in dat opzicht een interessante film omdat regisseur Benson Lee in verantwoordelijk was voor de boeiende documentaire Planet B-Boy, waarin hij verschillende crews uit een aantal landen volgde die meededen in het evenement wat wordt gezien als de wereldkampioenschappen voor B-Boys, Battle of the Year. Met deze film doet hij dat nog eens dunnetjes over en draait het weer om datzelfde evenement, maar deze keer met een fictioneel verhaal. Weet hij daarmee een film af te leveren die net zo boeiend is als zijn eerdere documentaire over B-Boys?
Alhoewel de dansstijl z’n roots in Amerika heeft liggen domineren op wereldschaal andere landen. Vooral Korea scoort elke keer hoog en succesvol zakenman Dante (Laz Alonso) wil de winst weer terug naar huis laten komen. Hij heeft daarvoor een groep B-Boys die mee kunnen doen, maar heeft nog een trainer nodig die ze klaar kan stomen voor de wedstrijd. Zijn goede vriend Blake (Josh Holloway) was ooit een succesvol basketbalcoach en zou de persoon zijn om dit team kampioen te laten worden. Hij accepteert na veel aandringen en moet proberen om op het gebied van breakdance een team neer te zetten dat onverslaanbaar is als het Dream Team van Amerika bij de Olympische Spelen. Met grote ego’s, rivaliteit en verschillende achtergronden van de dansers in de groep lijkt het vormen van een team een onmogelijke taak. Maar met zijn ervaring en strikte regels probeert hij dat doel te bereiken.
Battle of the Year is in principe een film die geschoeid is op de leest van de sportfilm. Het bevat dan ook een aantal typische clichés die bij het genre horen: Strijd tussen de besten om zich te bewijzen, personen met een bepaald geheim en persoonlijke momenten tussen de coach en z’n team die uiteindelijk tot een grote wedstrijd leiden. Weinig verrassingen dus, maar zoals al eerder gezegd draait het bij dit soort films voornamelijk om het dansen. In dat opzicht weet de film genoeg boeiends in beeld te brengen. Niet alleen de Amerikaanse groep komt in beeld, maar ook veel beelden van het echte event maken deel uit van de film. Voor degenen die van dans houden valt er dus genoeg te genieten. Toen de film in de bioscoop draaide was er kritiek op het gebruik van 3D, waardoor het dansen maar moeilijk te volgen was, iets waar je op DVD of Blu Ray natuurlijk geen last van hebt. Dat Sony de film gefinancierd heeft wordt snel duidelijk door het grote aantal Sony producten dat gebruikt wordt en de product placement is in deze film helaas weinig subtiel. De DVD bevat een aantal korte extra’s, zoals een uitleg over de cultuur en een blik achter de schermen bij het filmen, maar meer materiaal van de echte Battle of the Year mist helaas. De film zal misschien niet hoog scoren op het gebied van originaliteit maar weet tijdens zijn 105 minuten wel te vermaken.
