Ook deze week schijnt de spotlight weer op een filmblog die ik regelmatig bezoek: Ongevraagd Filmadvies.
Wat is de onstaansgeschiedenis van de site, waarom ben je deze begonnen?
In januari van dit jaar besloot ik om een week lang geen Facebook te gebruiken. Ik vond dat ik me er teveel mee bezig hield. Vlak nadat ik mijn andere site (www.thefantasyisle.com) had bedacht aan het begin van deze Facebook-loze week, ging ik naar de film. Ik vond de film niet goed. Terwijl ik terugfietste door het Vondelpark hoorde ik de man en vrouw voor me praten. De vrouw zei: “Echt prachtig gemaakt”.
Ik verbaasde me over de uitspraak en zag dit als typisch respectvol gedrag waar niemand wat aan heeft. Van die mensen die alles mooi vinden. Ik wou best even mijn mening geven over wat er allemaal slecht aan was en bedacht dat ik dat dan ongevraagd filmadvies zou kunnen noemen in het gesprek met deze mensen. Ik had erg lol met mezelf bij deze gedachte en visualiseerde hoe grappig Ongevraagd filmadvies zou zijn als website.
Een paar minuten later realiseerde ik me: waarom eigenlijk niet? Ik was al jaren van plan om iets te doen met mijn analytische blik op films en had dit ook al eerder als advies gekregen uit mijn omgeving. Ik besefte dat het een kwestie van luiheid was dat ik nog niet eerder recensies had geschreven, want het zou me niet veel moeite kosten. Ook stond dit concept me 100% aan. Het idee kwam echt als een wonder bij me binnen. Ik fietste hard naar huis en zette de website direct op.
Wat is het onderscheidend karakter van de site?
Kort, sfeer- en gevoelbeschrijvend, ongedwongen, internetstijl, arthouse films.
Ik ben geen liefhebber van het lezen van recensies, omdat ik vaak vind dat er teveel verteld wordt. Dat wat mij onder andere tegenhield al die jaren om recensies te schrijven, was het feit dat er al zoveel mensen zijn die hetzelfde doen. Ik wil vernieuwend zijn, een aanvulling op wat er al is.
Ik heb journalistiek gestudeerd en weet precies de regels van hoe ik het zou kunnen doen, maar ik volg deze expres niet. Ik richt me erop het gevoel en de sfeer te beschrijven die de film mij geeft. Zodat de lezer nog verrast kan worden tijdens het kijken van de film. Ik richt mij op de snelle internetlezer. Ik beschrijf overigens voornamelijk arthouse films.
Ik wil niet wijs overkomen zowel qua inhoud als qua schrijfstijl. Als ik dat had gewild zou ik andere recensies schrijven. Ik houd van film en neem dit als medium zeer serieus, mijn visie op de film neem ik ook serieus, maar ik vind bijvoorbeeld niet dat ik alles weet. De manier waarop ik invulling geef aan de blog is ongedwongen. Ik wil geen concurrentie voelen met andere recensenten. Mijn intentie met de blog wordt begrepen door de titel: Ongevraagd filmadvies. Je hoeft het niet te lezen, het mag.
Waarvan geniet je het meest op je site en wat motiveert je om te blijven schrijven?
Ik geniet ervan als er weer een review af is en als er mooie foto’s bij staan. Ik blijf ook genieten van films en dus ook van het schrijven van recensies. Als ik zou stoppen met kijken, zou de blog ook stoppen. Maar dat wil ik niet.
Op welke manier heeft het schrijven je manier van films kijken veranderd?
Het heeft me niet veranderd want ik keek altijd al kritisch. Maar het maakt me zeker blij.
Wat is het favoriete artikel dat je geschreven hebt?
Ik heb geen favoriet artikel dat ik heb geschreven. Dus ik doe deze van A weekend in Paris.
Wat zijn je vijf favoriete films?
Dit is geen vraag die ik kan beantwoorden want ik heb geen vijf favoriete films, ik heb er honderden. Ik heb niet voor niets een filmblog! Dus dit zijn vijf niet-representatieve films:
Phileine Zegt Sorry
Dit is een van mijn favorieten omdat het karakter van Phileine mij aanspreekt, het botte, tegendraadse. Ik voel me ermee verbonden. Daarnaast vind ik de quotes in deze film briljant.
Down with Love
Hoewel deze film enorm is nagedaan van Pillow Talk (1959), vind ik het een meesterwerk. Niet alleen erg vermakelijk, het gaat over vrouw zijn en mannen weerstaan, de artistieke uitvoering is geweldig, precies mijn stijl. Er zit humor in op meerdere vlakken.
Dances with Wolves
Omdat ik nog nooit een drie uur durende film heb gezien die hier op lijkt. Geweldig bedacht, uitgevoerd. Je gaat helemaal mee in de wereld van de indianen. Prachtig ook omdat het in de natuur is en ik erg houd van natuur.
De Lift
Spannende klassieker van Dick Maas. Ik vind zijn films te gek. Ze zijn enerverend en heerlijk Nederlands.
The Breakfast Club
Vanwege de eenvoud. Ik vind het knap hoe de film qua dialogen is opgebouwd. Ook houd ik erg van de jaren tachtig en films uit die tijd.
Hoeveel films kijk je gemiddeld per week?
Twee tot drie maar het fluctueert afhankelijk van mijn tijd. Ik kijk ook veel documentaires. Die tel ik niet mee.
Heb je speciale filmgerelateerde objecten in huis waar je erg trots op bent?
Nee geen enkele filmgerelateerde objecten. Behalve dvd’s! Ik ben een purist.
Zijn er nog andere weetjes die je graag zou willen delen?
Tegen allen die dit interview lezen: bekijk mijn blog en blijf hangen als je het leuk vindt! Van de eerste vier films in mijn lijstje hierboven komen nog reviews, de vijfde is er al. Ik raad ze bij voorbaat aan om te lezen. Waardeer het als je een mening geeft! Meer kan je lezen op: www.ongevraagdfilmadvies.com
Bedankt voor (weer) een leuke filmblog, bedankt daarvoor!
Graag gedaan!
Ik was nog niet bekend met deze blog. Leuke schrijfstijl en informatief. Desalniettemin ben ik wel van mening dat het design iets meer “film” mag uitstralen 🙂 Puntje van opbouwende kritiek hoor, want overzichtelijk en clean is deze blog zeker.
Mooi, dan heeft deze spotlight al z’n effect gehad. Opbouwende kritiek moet je als blogger denk ik altijd voor open staan, het is natuurlijk aan de persoon zelf om er vervolgens nog iets mee te doen.