De dood van Robin Williams was een onverwachte en schokkende. Het is nog steeds moeilijk om te snappen hoe iemand die zo veel plezier aan mensen gaf uiteindelijk op die manier uit het leven stapte. Zoals ook vele andere filmliefhebbers gedaan hebben vond ik het ook een goed moment om bij zijn dood stil te staan door films waarin hij speelt te bekijken. Zo zag ik Dead Poets Society voor de eerste keer en was het tijd om ook deze film weer eens een keer te zien. Het is echt jaren geleden dat ik de film voor het eerst zag en behalve de grote lijn (iemand die niet op de universiteit zit weet zeer moeilijke wiskundige problemen en blijkt een genie te zijn) was er verder niets blijven hangen. Soms zijn films die je jaren later weer een keer kijkt ineens niet meer zo goed en ik was dan ook benieuwd of dat voor deze film zou gelden.
Jeugdvrienden Matt Damon en Ben Affleck spelen niet in deze film, maar schreven het script ook. De film speelt zich af in de stad waar de twee opgegroeid zijn: Boston. Will Hunting (Matt Damon) is een schoonmaker bij een universiteit die er van houdt om samen met z’n vrienden te gaan stappen en drinken en daardoor regelmatig met de politie in aanraking komt. Daarnaast houdt hij ook erg van lezen en heeft hij door de jaren heen erg veel kennis opgedaan.
Wanneer hij tijdens zijn schoonmaakwerkzaamheden een moeilijk wiskundig raadsel op een bord ziet staan weet hij dit snel op te lossen. De professoren hebben geen idee wie de oplossing heeft opgeschreven en gaan op zoek. Will komt echter weer in de problemen en een professor (gespeeld door Stellan Skarsgård) biedt hem een weg uit de gevangenis: Hij neemt hem onder zijn hoede, maar hij moet daarnaast ook wel in therapie gaan aangezien hij geen enkel respect voor autoriteit toont. Hij blijkt een zeer moeilijk geval en het kost een aantal psychiaters voordat hij terecht komt bij Dr. Sean Maguire (Robin Williams). De twee hebben ook een moeizame start, maar Maguire laat zich niet makkelijk op zij schuiven.
Naast het ijzersterke verhaal zijn ook de acteerprestaties van extreem hoog niveau, in het bijzonder die van Matt Damon en Robin Williams. De scènes die de twee samen delen zijn betoverend omdat ze beide zo veel emotie laten zien die je als kijker duidelijk voelt. Het leverde Williams een Oscar op voor beste bijrol en Matt Damon een nominatie die hij helaas niet wist te verzilveren. Hij kreeg echter wel samen met Affleck een Oscar voor “Best Writing (Original Screenplay)”. De film heeft dan ook terecht al jaren een hoge positie in the IMDB top 250. Ik kan me daar ook helemaal in vinden en kan niets anders dan deze film sterk aanraden.
Deze moet ik nog steeds zien, maar dit is geen filmpje die je “ff” kijkt. Dus ik wacht even het juiste moment af 🙂
Misschien niet, maar denk wel dat je zodra je ‘m gezien hebt je tegen jezelf zegt “Had ik deze maar eerder gekeken” 😉