Over het algemeen zijn documentaires die over grote bedrijven gaan en die een bepaald probleem aan de orde willen stellen alles behalve objectief. Het bedrijf wordt als slecht en gierig afgeschilderd en de documentaire maker wil dat bewijzen, vaak gebruik makend van het feit dat een bedrijf niet geïnterviewd wil worden. Natuurlijk worden er vaak genoeg valide zaken aan de orde gesteld, maar elk verhaal heeft meerdere kanten en is niet zo zwart/wit als het wordt gebracht. Big Men draait om de oliemaatschappij Kosmos Energy die in Ghana een nieuw olieveld heeft gevonden dar het wil gaan exploiteren.
Het land heeft nog weinig te maken gehad met de gevolgen die de oliehandel kan hebben op de maatschappij, maar in het nabij gelegen Nigeria blijkt het voor de nodige problemen te hebben gezorgd. De bevolking ziet geen verbetering in hun situatie terwijl er veel geld aan lucratieve contracten wordt verdiend. Lokale groepen saboteren leidingen en eisen verbetering. Zover is het in Ghana nog niet, maar het is een gevaar dat ook daar de kop op kan steken wanneer de exploitatie geen verbeteringen voor het land betekent. Het project is voor het bedrijf Kosmos Energy (dat gesteund wordt door ‘venture capitalists’) er één met een groot risico, maar die als alles succesvol gaat miljarden kan opleveren. De documentaire laat echter zien dat er nogal wat gevaren op de loer liggen zoals veranderingen in de regering, mogelijke omkoping en contracten die misschien moeten worden opengebroken. Het resulteert in een documentaire waarin zowel de grote belangen als de persoonlijke gevolgen voor de betrokkenen goed in beeld worden gebracht.
Wat zo verfrissend is aan de film is dat het alle kanten van het verhaal laat zien en het aan de kijker over laat om z’n eigen mening er over te vormen. Natuurlijk verdient het Amerikaanse bedrijf veel geld als ze er in slagen het olieveld te exploiteren, maar ze hebben veel geld in iets gestoken waar anderen maar weinig in zagen en dus ook de nodige risico’s genomen die misschien niets opgeleverd zouden hebben. Ghana heeft ook de mogelijkheid er welvarender van te worden, maar kan door het naburige Nigeria zien welke gevaren er bij de olie exploitatie op de loer liggen (en mogelijk iets doen om dat te voorkomen). Met medewerking van alle partijen die stuk voor stuk open praten over wat ze doen weet het de nuances vast te leggen die maar al te vaak in dit soort documentaires missen.
