Het eerste deel van deze film (hier ook bekend als Hoe tem je een draak) was voor velen een onverwacht goede film waarbij ook de 3D-effecten vaak geprezen werden en ik ken mensen die de film meerdere malen in de bioscoop gezien hebben omdat ze thuis niet hetzelfde effect zouden kunnen ervaren. Zelf heb ik de film destijds ook gezien en was ik er ook zeer over te spreken. Toch moet ik toegeven dat ik voor het zien van dit vervolg nog maar weinig wist over het origineel, behalve de draak Toothless en dat een dorp dat draken eerst als vijand zag met ze heeft leren leven. Ik was dan ook benieuwd hoe Dreamworks met dat gegeven verder zou gaan.
Het dorp Berk is voortvarend en iedereen lijkt erg gelukkig te zijn. De film opent met de drakenraces en gooit de kijker direct middenin de actie. De enige die missen zijn Hiccup en zijn draak Toothless. Hiccup is inmiddels een jonge man geworden van wie verwacht wordt dat hij in de voetsporen van z’n vader zal gaan treden. Hij is daar nog niet klaar voor en gaat veel liever op ontdekkingstocht uit en probeert een kaart van de wereld te maken. Tijdens één van die tochten ontmoet hij anderen die hem proberen te vangen in opdracht van Drago Bludvist (Djimon Hounsou). Hiccup wil meer over Drago te weten komen en ontmoet daarbij de drakenrijder, een mysterieuze verschijning die hem naar een onverwachte plek brengt.
Het komt niet heel veel voor dat een vervolg beter is dan het origineel, maar dat is hier zeker het geval. Ik verwachtte een relatief simpele strijd tussen de mensen uit Berk en Drago Bludvist, maar op weg daartoe gebeuren er zoveel onverwachte dingen met veel impact op iedereen dat ik van de ene verbazing in de andere viel. De film bevat een emotionele lading die je normaal in dit soort films niet verwacht. Een typisch voorbeeld van een animatiefilm die zowel voor jong als oud heel veel vermaak weet te bieden.
