Elke film heeft een plot nodig en zo ook de actiefilm. Over het algemeen zijn de verhalen flinterdun en bestaat het verhaal slechts om een aantal leuke actie scenes aan elkaar te kunnen rijgen. Of je daar al kijker tegen kunt ligt natuurlijk van de persoon af, maar zelf ben ik erg vergevend in dat opzicht. Films als Battle L.A. of Battleship vond ik vermakelijk, ook al werden deze door velen de grond in geboord. Van dat soort films verwacht ik geen hoogwaardige filmervaring, maar simpelweg een vermakelijke ontsnapping aan de realiteit waarin je jezelf even kan verliezen. Toch is er binnen het genre van de actiefilm ook nog sprake van een opdeling in de kwaliteit. Voor elke A-titel zijn er misschien twintig B-films. Helaas valt In the Blood in deze laatste categorie.
Gina Carano is naast haar MMA carriere voor de meesten bekend geworden door haar rollen in films als Haywire en Fast & Furious 6. Het is een actrice van wie haar sterkste punt toch haar vechtervaring is en dat komt uit haar diverse rollen goed naar voren. Het is een plezier om haar te zien vechten. Haar stoten en schoppen zien er niet gemaakt uit en je voelt de kracht die er in zit terwijl je er naar kijkt. Haar acteerwerk is misschien niet altijd even sterk, maar wees nu eerlijk, dat is het eigenlijk ook niet bij ander actiesterren als Schwarzenegger, van Damme of Tony Jaa geweest. Als kijker neem je dat voor lief, zeker als de film weet te vermaken.
In dit geval speelt Carano Ava, een vrouw die een zware jeugd gehad heeft en zichzelf goed kan verdedigen. Het is een verleden dat ze achter zich heeft gelaten. Ze is net getrouwd en gaat samen met haar man naar een tropisch eiland voor hun huwelijksreis. Ze genieten van de schoonheid en elkaar, maar Ava’s man verdwijnt plotseling en het is aan haar om hem te vinden aangezien niemand mee lijkt te willen werken.
Eén van de zwakste schakels van deze film is het script, dat vaak onlogisch is en tegen het einde zo ongeloofwaardig dat de gaten in het verhaal niet met een betonwagen volgestort kunnen worden. De film heeft een aantal bekende gezichten (zoals Danny Trejo en Luis Guzmán) en er wordt goed gebruik gemaakt van mooie locaties, maar dat is niet genoeg om de film uiteindelijk te redden. Actie is er te weinig (die actie die er wel is, is overigens lekker explosief) waardoor Carano eigenlijk te weinig te doen heeft. M’n hoop is dat ze in toekomst betere rollen zal krijgen, want als ze in dit soort films blijft verschijnen loopt ze de kans om in één adem genoemd te worden met Steven Seagal.
