Het is weer tijd om voor een laatste keer de wereld van “Middle Earth” in the stappen om het verhaal van The Hobbit af te ronden. Alhoewel ik geen fan was van de eerste film in deze trilogie (de film was te traag en er gebeurde te weinig), wist de tweede film wel te voldoen aan m’n verwachtingen: Leuke actie, introduceren en uitdiepen van karakters en een finale waardoor ik niet kon wachten op het derde deel. Aangezien ik het boek nooit gelezen heb en met het einde van deel twee nog fris in m’n geheugen (waarbij de draak Smaug op weg is naar Lake Town), keek ik uit naar wat deze slotfilm zou brengen. Nu ik die film gezien heb is dat gevoel snel verdwenen.
De film gaat meteen verder waar het tweede deel eindigde en opent met een climax. De aanval van Smaug is een indrukwekkende gebeurtenis die prachtig in beeld wordt gebracht, maar het had eigenlijk het einde van de tweede film moeten zijn. Door het te verplaatsen naar de derde film bouw je, als je het boek niet kent, een bepaalde verwachting op en daar wordt niet aan voldaan. Die aanval voelt daardoor onnatuurlijk in het geheel aan.
Doordat Smaug de berg verlaten heeft opent dat de mogelijkheid voor verschillende groepen om de berg te veroveren voor het goud als z’n strategische positie, wat resulteert in de veldslag uit de titel. Regisseur Peter Jackson heeft in het verleden laten zien dat hij dat soort veldslagen op spectaculaire wijze in beeld kan brengen en ook al doet hij dat hier ook, toch kon ik me niet aan het gevoel onttrekken dat ik nergens het gevoel had dat er veel op het spel stond. Misschien ligt de oorzaak hiervoor in het bronmateriaal, maar ik leefde met geen enkel leger mee. Wanneer het grootste gedeelte van de film uit gevechten bestaat is dat natuurlijk een probleem. De persoonlijke relaties tussen de karakters ontwikkelen zich amper meer met als resultaat een film zonder hart.
Als je daar dan nog diverse grappen toevoegt die niet werken, waarbij het karakter Alfrid al zeer snel op de zenuwen werkt (eigenlijk The Hobbit’s Jar Jar Binks) en het geforceerd toe willen voegen van scènes die deze film verbinden met de Lord of the Rings trilogie, dan resulteert dat in een film dat geen spectaculair slot is van een trilogie. Het is een film die, ondanks dat deze korter is dan de eerste twee films, toch te lang lijkt te duren. Het begin van de trilogie verkocht het idee van dwergen die een berg weer terug wilden veroveren om weer met hun volk daar te wonen, maar dat leek tegen het einde totaal niet belangrijk. Voor een film met “The Hobbit” in de titel verschijnt dat Bilbo Baggins te weinig. Als je de eerste twee delen gezien heb dan weet je dat je deze film moet zien, maar had zelf graag een film gezien waar ik meer om de karakters had gegeven.
Mee eens! Tijdens het kijken van de film had ik steeds het gevoel dat het een overbodig deel was. Ze hadden het beter bij twee goed gevulde films met een beter verhaal kunnen houden.
Waar je in de eerste twee delen meeleeft met Bilbo en wacht op Smaug, is er in dit derde deel weinig om nog naar uit te kijken. De veldslag zag er goed uit, maar was in mijn ogen ook niet echt spannend.
Al met al een lullig einde van een trilogie waar veel meer uit te halen was. Jammer!
Ja, dat had ik zelf ook liever gezien. Het is inderdaad jammer!
terechte commentaar; zeer teleurstellend slot en in zijn geheel een ontgoochelende trilogie
Ja, ik had hoge verwachtingen na het tweede deel en daar wist de film niet aan te voldoen helaas.
Waarschuwing dit stukje bevat spoilers!!!
Totaal, niet mee eens. Ik vind Peter jackson echt een meester in het afwisselen van meesterlijke grootschalige veldslagen en kleine intieme scènes tussen personages. De opbouw naar de gekte van thorin en zijn uiteindelijke omkeer ging ik ook helemaal in mee. Daarnaast had ik bij de dood van fili en thorin de tranen in mijn ogen.
Ik vond zelf die gekte van Thorin nogal plotseling en geloofde het daarom niet. Maar ik ben blij om te lezen dat jij er meer uit hebt kunnen halen dan ik.
Helemaal met je eens. Ik ben ook ontzettend teleurgesteld in het laatste deel van The Hobbit. Ik had echt het gevoel dat de makers gewoon niets meer te vertellen hadden. Veldslagen zijn prima en deze horen ook thuis in The Hobbit, maar een film waarin ruim een uur geen woord gesproken wordt is voor mij het bewijs dat er een gebrek aan inspiratie was tijdens het filmen.
Ja, dat is echt heel jammer. Vraag me echt af als hier nog een extended versie van komt wat daar dan nog aan toegevoegd zal worden. Niet dat ik van plan ben het te gaan kijken, maar zou wel willen weten of dat de film beter kan maken.
Pingback: Mijn Filmjaar: 2014 - De Filmkijker