In de afgelopen jaren heb ik al diverse documentaires gezien die gemaakt zijn door Marijn Poels. Hij lijkt “unstoppable” te zijn en reist de wereld af om verschillende onderwerpen in beeld te brengen. Vaak zijn dit problemen die opgelost zouden moeten worden, door het persoonlijke verhaal te vertellen van de betrokken personen. Voor zijn nieuwste documentaire gaat hij wat minder ver van huis en volgt hij twee voormalige gastarbeiders uit Marokko.
De 83-jarige Lakhdar Maazouzi gaat voor de eerste keer samen op reis met zijn dochter om haar te vertellen over zijn leven in Marokko voordat hij de reis naar Nederland maakte. Hij laat zien waar hij geboren is, de mijnen waarin hij werkte en waar hij graag begraven zou willen worden. De andere man is Larbi Yahyia (68), die ook als gastarbeider begon, maar besloot te gaan ondernemen en dat succesvol deed door een patatzaak te beginnen. Zijn vrouw vertelt aan haar dochters tegen welke problemen zij destijds aanliep, toen er eigenlijk niet verwacht werd dat de gastarbeiders hier zouden blijven en er vanuit de overheid niets gedaan werd om deze mensen bijvoorbeeld de taal eigen te maken.
Poels heeft een gedeelte van de film in Marokko opgenomen en weet de sfeer goed in beeld te brengen, met prachtige shots van een vervallen mijn of een veemarkt. Twee levens in een hart is daarmee een mooi portret geworden van twee gezinnen waarbij de beslissing om in Nederland te gaan werken hun leven voor altijd veranderd heeft. Alhoewel de heer Maazouzi graag Marokko bezoekt ziet hij ook hoe zijn kinderen hun wortels in Nederland gevonden hebben en ligt daardoor zijn hart in twee landen.
