Tijd ervaren we als iets wat we ondergaan, een stroom die maar één richting opgaat en waar we met geen enkele mogelijkheid verandering in kunnen brengen. Wij kunnen ons in de ruimte bewegen zoals we willen (in drie dimensies), maar we kunnen niet even een stuk terug in de tijd springen. Natuurlijk is daarvoor in de literatuur en in films de tijdmachine daarvoor uitgevonden, waardoor het mogelijk is allerlei avonturen te beleven. Vaak worden veranderingen die gemaakt worden door zo’n tijdreizigers verklaart door het ontstaan van een nieuwe tijdslijn.
Maar wat als dat helemaal niet het geval is en alles wat we meemaken totaal niet te beïnvloeden is? Wat als ook al onze keuzes en bewegingen (zelfs die met behulp van een tijdmachine) van te voren tot in detail allemaal al vast staan? Dan zou vrije wil niet bestaan en is ons leven als een film die elke keer dat je ‘m start op precies dezelfde manier zou afspelen. Dan is een vraag als “wie was er eerder, de kip of het ei?” irrelevant. Die zijn op een gegeven moment beschreven en zijn er gewoon. Predestination gebruikt dat concept als basis voor een boeiende film.
Ethan Hawke speelt een “Temporal Agent”, een tijdreizer die al tijden op zoek is naar een mysterieuze terrorist. Door middel van tijdreizen probeert hij genoeg aanknopingspunten te vinden om de dader te ontmaskeren die inmiddels al vele levens op zijn naam heeft staan. In een bar komt hij in contact met een bezoeker die hem een ongeloofelijk levensverhaal vertelt en hem mogelijk kan helpen om zijn doel te bereiken.
Predestiation is zo’n film waar je het beste zo min mogelijk over kan weten voordat je ‘m ziet en waardoor ik ook verder niet in detail zal treden. Hawke is een ervaren rot en speelt zijn rol hier dan ook met gemak. Het is echter Sarah Snook die met deze film zich duidelijk in the picture weet te spelen en laat zien wat voor acteertalent ze in huis heeft. Dat resulteert in prettig spel van de hoofdrolspelers, die de kijker meenemen in een verhaal dat het idee van “predestination” op voortreffelijke wijze weet te vertellen. Misschien geen meesterwerk, maar wel eentje die je na het zien van de film toch even aan het denken zet.
Het is zoals je in de laatste zin zegt. Het was niet echt een topfilm maar wel een film waar we achteraf nog wel een tijdje over gepraat hebben. En dat voegt ook toe aan de kwaliteit van een film.
Ja, als je er van uitgaat dat alles van tevoren al vaststaat dan is hetgeen in de film gebeurt mogelijk, hoe onlogisch dat ook is. Het voegt inderdaad wat toe aan de film.
De film deed mij ook denken aan Memento en Inception. Mooie films waar je inderdaad nog wel lamger over nadenkt. En naast Sarah Snook vond ik Ethan Hawke ook heel goed spelen. Fijne film in een genre dat mij erg aanspreekt.
Ja, dat is een mooie vergelijking. Ik moet binnenkort maar eens m’n favoriete tijdreisfilms op een rijtje gaan zetten. Maar eerst het jaaroverzicht!
was voor mij de verrassingsfilm van 2014. bij gebrek aan release kon ik hem niet opnemen in mijn toppers van 2014 maar had er alleszins ingestaan!
Leuk om te lezen dat je ‘m zo goed vond!
Kort geleden hebben wij de film ook gekeken. Inderdaad geen topper, maar wel erg interessant. Ook bleek de film anders te zijn dan de omschrijving die ik van te voren had gelezen. Zat nog wel met een vraag na het einde, maar het was verder een heel interessant concept en heb de film met plezier gekeken.