Dumb and Dumber staat hoog in m’n lijstje van favoriete komedies. Het verhaal over de klungelige vrienden Harold (Jeff Daniels) en Lloyd (Jim Carrey) die een koffer terug willen brengen naar de eigenaar en daardoor verzeild raken in een kidnappings-zaak was “comedy gold”. De film is nog steeds eindeloos te quoten en ook al heb je de film al eerder gezien, hij blijft grappig. Dit vervolg, of eigenlijk de derde film over de twee aangezien Dumb en Dumberer over hun jeugd er ook nog was, probeert de magie van het origineel te herhalen. De acteurs zijn inmiddels 20 jaar ouder, maar kunnen ze weer overtuigend terug kruipen in hun iconische rollen?
Initieel is het een feest van herkenning. De twee karakters beginnen meteen met de domme fratsen die je van ze verwacht, maar al snel worden er referenties naar de eerste film gemaakt die geforceerd aanvoelen. Een voorbeeld daarvan is het blinde jongetje uit de eerste film, die nog steeds in het appartementencomplex woont en nu een hele verzameling aan vogels heeft. Als daar dan vervolgens weer een grap mee gemaakt wordt mist die z’n doel. Het origineel was juist sterk omdat er zoveel onverwacht materiaal in zat dat de film je steeds wist te verbazen en dat gebeurt te weinig.
Dat betekent echter niet dat de film geen geslaagde grappen bevat. Er waren voldoende momenten dat ik wel moest lachen, maar niet zoveel als ik had verwacht. Misschien komt dit omdat met zo’n sterk origineel de verwachtingen zo hoog waren, maar er zijn daarentegen genoeg vervolgen te noemen die beter waren dan het origineel. Had deze film gemaakt moeten worden? Er was een publiek voor, dus de keuze om het te doen is begrijpelijk, maar als je niet aan het origineel kan tippen is het moeilijk om de vraag bevestigend te beantwoorden.
Er zijn misschien teveel referenties naar de voorganger, maar ik zag het meer als een hommage. En ik stoorde mij er ook niet aan, omdat die grappen toch wel erg leuk zijn. Ik vind het dan ook een hele leuke film, maar mijn verwachtingen waren ook niet zo hoog.
Het ding is, dat ik denk dat een hommage niet nodig was geweest. Iedereen kent die eerste film, dus dat is niet nodig. Er waren teveel van dat soort knipogen en dan voelt het aan alsof het moeilijk was iets nieuws te verzinnen. Recyclen van ideeën ben ik in dat geval geen fan van.
Ben het 100% met je eens. Deel 1 heb ik denk ik wel 15 keer gezien en is legendarisch. Bij dit deel heb ik af en toe hooguit moeten glimlachen, maar veel meer ook niet.
Het is erg jammer dat deze film niet aan de verwachtingen voldoet. Gelukkig blijft het origineel eindeloos “herkijkbaar” 🙂
ben absoluut geen fan van the farrelly brothers, had hier niks van verwacht maar betrapte me er zelf op dat ik op talrijke momenten zat te schuddebuiken. binnen twintig jaar het derde deel hé