Zowel de boeken- als de filmwereld zit vol met karakters waar mensen van houden. Er is iets in die personages waar ze een connectie mee voelen, waardoor ze meeleven met de gebeurtenissen die ze ervaren. Naarmate zo’n karakter in meerdere boeken/films voorkomt schept dat ook verwachtingen van wat zo’n karakter zou doen. Je verwacht van Rambo niet dat hij ineens een balletklas zal gaan geven. Bram Stoker schreef in 1897 Dracula en het karakter werd populair, een vampier die op zoek was naar bloed en een manier om zijn vloek te verspreiden. Het resulteerde in diverse toneelstukken en films en maakte het karakter een legende. Volgens Dracula Untold is er echter een gedeelte van zijn leven waar niet over verteld is. Was daar misschien een reden voor?
Wat Dracula Untold doet is het bekende Dracula verhaal nemen en dat mixen met de geschiedenis van “Vlad the Impaler”. Vlad (familienaam Dracula) was een historisch figuur die bekend stond om zijn wreedheid en zijn voorkeur om mensen te spiezen. Als kind werd hij op 13-jarige leeftijd vastegehouden als politiek gijzelaar door de Ottomaanse turken en getraind om te vechten.
In deze film speelt die geschiedenis een belangrijke rol. Dracula (Luke Evans) heeft zijn band met de Turken verbroken en heerst over zijn koninkrijk. Er wordt echter een helm van een Turkse verkenner gevonden en hij weet dat dit betekent dat de Turken op het punt staan om aan te vallen. Voordat hij terug naar zijn kasteel gaat ontdekt hij in een grot een mysterieus wezen die al vele mensen vermoord heeft. Dracula probeert nog met de leider van de Turken, Mehmed (Dominic Cooper) te onderhandelen, maar wanneer die eist dat hij zijn zoon afstaat besluit hij te vechten. Omdat hij weet dat hij geen kans maakt tegen het immense leger gaat hij weer richting de grot om een kracht te krijgen die hem zou kunnen helpen de Turken te verslaan.
De verwachting bij een film over Dracula is natuurlijk spanning, angst en de typische vampieren elementen. Helaas lukt het alleen om het laatste element te tonen en dan nog slechts sporadisch. Dracula is hier een superheld die kan transformeren in een zwerm vleermuizen, met hoge snelheid kan rennen en in het donker mensen kan zien en alles goed kan horen.
Hij is een actieheld die het, als Rambo, in z’n eentje kan opnemen tegen een heel Turks leger van duizenden soldaten en dat met gemak wint. Er zijn een aantal morele dilemma’s, maar dit zijn slechte kanttekeningen om de kijker een idee te geven waarom hij besluit over te gaan tot zijn actie. Het maakt Dracula Untold een zielloze film die er niet in slaagt een nieuw spannend hoofdstuk aan de legende van Dracula toe te voegen. Sommige verhalen kan je beter niet vertellen en dit is het voorbeeld waarom.
Ik ben het helemaal met je eens, maar ik vond deze wel erg vermakelijk! Goede actiescènes, veel spektakel en een tof einde. Dus deze film kreeg van mij wel een iets hogere score 🙂
In dit geval kunnen we het er over eens zijn dat we van mening verschillen 😉
Pingback: Recensie: What We Do in the Shadows (2014) - De Filmkijker