Als je zo veel films kijk als ik doe, kleurt dat je beleving van andere films. Je legt bewust of onbewust relaties, hebt een idee welke kant het verhaal op gaat en hoopt dat een film je zal weten te verbazen. Vooral met oudere films merk je de impact van moderne films. Het grootste verschil ligt in het tempo, dat vaak stukken lager is met langere shots en de techniek van de film. Bij The Getaway zie je typische momenten die bij films uit de jaren 70 horen. Dat merk je meteen bij de opening, terwijl er een doordringend geluid van een weefmachine wordt afgespeeld zijn er diverse beelden die eindigen met een “freeze frame”. De huidige manier waarop bloed wordt getoond mist (en ziet er hier uit als rode verf). Het zijn misschien punten die een groot gedeelte van het filmpubliek niet meer kan waarderen, maar het zijn voor mij zaken waar ik van kan genieten.
Doc McCoy (Steve McQueen) zit in de gevangenis, maar weet een vervroegde vrijlating te regelen in ruil voor het meedoen aan een bankoverval. Samen met z’n vrouw Carol (Ali MacGraw) en nog twee mannen bereiden ze de overval voor, maar bij de uitvoer gaat er wat mis. Doc en Carol proberen vervolgens Mexico te bereiken, terwijl ze op de hielen worden gezeten door hun opdrachtgever (en zijn mensen) en de politie.
De film heeft zoals gezegd een typische jaren 70 sfeer die ook naar voren komt in de manier waarop vrouwen worden behandeld. Ze zijn voornamelijk lustobjecten (de vrouw van een dierenarts die gekidnapped geeft zichzelf op een gegeven moment over aan de kidnapper, Carol gebruikt haar lichaam om haar man uit de gevangenis te krijgen) en worden diverse malen geslagen. Natuurlijk verkoopt sex en lust nog steeds en is dat van alle jaren, maar dat ze regelmatig geslagen worden zie je niet meer in films. Toch is Carol in deze film een personage die acties uitvoert, die je normaal in films weinig ziet. Zo is ze op crimineel vlak uitermate zelfverzekerd en rijdt ze in deze film vaak beter dan haar man.
Wat The Getaway zo goed doet is dat het de spanning er telkens in weet te houden. Wanneer alles voor het “Bonnie & Clyde” stel goed lijkt te gaan gebeurt er weer iets waar ze snel op moeten reageren. Dat gebeurt een aantal maal zonder dat dit gemaakt overkomt. Daardoor zit de film vol met actie en spanning. Ik heb nu diverse films met Steve McQueen gezien en ben van mening dat hij als acteur altijd dezelfde rol speelt (die van actieheld). Dat is echter niet negatief bedoeld (diverse actiesterren doen hetzelfde), maar had initieel een heel ander beeld van hem.
Alhoewel The Getaway een remake in 1994 gehad heeft (die ik overigens niet gezien heb), stelde ik me voor dat een hedendaagse remake van deze film waarschijnlijk een actiefilm met Jason Statham in de hoofdrol zou zijn, met Jordana Brewster (die uiterlijk grote overeenkomsten met Ali MacGraw heeft) als zijn vrouw. Een vermakelijke Fast en Furious/The Bank Job/Transporter hybrid van anderhalf uur die waarschijnlijk snel vergeten zou worden. Dit twee uur durende origineel is als je op zoek bent naar een “bankoverval die verkeerd gaat-film” echter een aanrader en één van de betere actiefilms.
Deze heb ik nog nooit gezien, maar de remake wel. Die vond ik leuk! De laatste jaren kijk ik ook wat meer films uit de jaren 70 en ik herken wel wat je schrijft. En ik ben het ook met je eens dat die films een bepaalde uitstraling hebben die ik zelf enorm prettig vind.
Dan ben ik wel benieuwd wat jij er van vindt in vergelijking met die remake!