Het is altijd leuk om te zien als acteurs een comeback maken. Kevin Costner was een grote filmster dankzij films als Intouchables, The Bodyguard, JFK en Dances With Wolves, maar na Postman en Waterworld zag je hem niet zo veel meer. De laatste jaren is hij echter weer regelmatig in bekende films en het is dan ook een goed moment te kijken naar zijn lange filmcarrière.
Kevin Costner werd geboren op 18 januari 1955 in Californië. Hij genoot toen hij opgroeide erg van sport en zong ook graag. Hij behaalde een BA in marketing en economie, maar besloot te gaan acteren. Zijn eerste filmrol speelde hij in 1981. Zijn rol als Eliott Ness in The Untouchables betekende zijn echte doorbraak. Hij acteerde in films als No Way Out, Field of Dreams, Robin Hood: Prince of Thieves en A Perfect World. Hij zou een rol spelen in Django Unchained, maar was genoodzaakt om dat af te zeggen. Nieuwe films waarin hij speelde zijn onder andere The Company Men, Man of Steel, Jack Ryan: Shadow Recruit en 3 Days to Kill. Zijn meest succesvolle film was echter Dances with Wolves waar hij 2 Oscars voor won (beste film en beste regisseur). Naast acteren zingt hij ook in een country rock band (Kevin Costner & Modern West)
Wat is jouw favoriete Kevin Costner rol?
Zoveel mensen hebben grote vraagtekens gezet bij de acteerkwaliteiten van Costner maar ik heb altijd heel erg graag zien spelen. Naast de grote films vond ik hem vooral erg sterk als uitgebluste pitcher in For Love of the Game maar een echte favoriete rol kan ik moeilijk aanwijzen.
Misschien dan Dances with Wolves al is het wel lang geleden dat ik die film voor het laatst heb gezien.
Ik hou niet zo van sportfilms, dus die film heb ik niet gezien. Dances with Wolves is inderdaad een fantastisch rol van hem.
Heeft in mooie films gespeeld. Ik ben zelf een fan van A Perfect World die ik nog steeds op DVD probeer te bemachtigen. Ik weet nog heel goed dat ik als klein jochie de filmjaarboeken spaarde en dat de poster van deze prent op de cover stond van de 1994 editie. 🙂
Ja, hij heeft goede films op z’n naam staan. A Perfect World kan ik me ook wel herinneren. Welke filmjaarboeken spaarde je?
Pingback: The Highwaymen (2019) – Recensie | De Filmkijker