Savage Killers (1976)

Na het recentelijk bekijken van Kung Pow: Enter the Fist kon ik m’n nieuwsgierigheid niet bedwingen en was ik erg benieuwd naar de film die gebruikt is om één van m’n favoriete komedies te maken: Savage Killers (ook bekend als Tiger and Crane Fist). Mocht je onbekend zijn met Kung Pow: Het is een komedie die de beelden van deze film heeft gebruikt om een geheel nieuw verhaal te vertellen waarbij regisseur/acteur Steven Oedekerk zichzelf in de beelden heeft toegevoed. Ik vroeg me af wat het originele verhaal was, hoe bepaalde scènes gebruikt waren en vooral of ik de grappige karkaters in Kung Pow in dit geval nog serieus kon nemen.

Zoals je je waarschijnlijk wel kan voorstellen gaat het hier niet om Frans sprekende buitenaardse wezens die Master Betty de opdracht gegeven hebben om The Chosen One te vinden. Hier is dat karakter een vechtersbaas die in opdracht van de Japanners er voor moet zorgen dat alle vechtscholen onderdanig zijn. Als dit niet het geval is moet hij er voor zorgen dat ze niet langer bestaan. In één van deze scholen zijn er twee vechtstijlen: Die van de tijger en die van de kraanvogel. Ooit waren de twee stijlen er één, die onverslaanbaar was. Door onderlinge ruzie is er nooit meer geprobeerd de twee stijlen weer samen te voegen, maar nu de dreiging groot is, moet er geprobeerd worden dat voor elkaar te krijgen.

Het is dat ik er met m’n ervaring vanuit Kung Pow naar kon kijken, maar anders was het een film geweest die ik waarschijnlijk niet had uitgekeken: het acteren is lachwekkend slecht en de gevechten weten zelden echt te boeien. Wel is het boeiend om te zien hoe Steve Oedekerk er in geslaagd is de beelden te nemen en er een heel ander verhaal van te maken. In de scenes die je kent (en dat zijn er best veel) kan je goed zien wat er allemaal gedaan is om Oedekerk (of andere details) toe te voegen. Vanuit dat oogpunt is de film interessant om te kijken, maar daarnaast kan de film vergeten worden.