Het aftellen van m’n 100 favoriete films gaat door na de start vorige week, met deze week de nummers 90 tot en met 81.

Als je in de wereld van Gattaca op een natuurlijke manier wordt geboren is de kans groot dat je een achterstand hebt. Genetische modificatie is namelijk werkelijkheid geworden en als je genen niet goed zijn betekent dit dat je geen goede baan zal kunnen krijgen. Toch droomt de naar maatschappelijke maatstaven “imperfecte” Vincent Freeman (Ethan Hawke) om ooit de ruimte in te gaan en bedenkt een plan die dat werkelijkheid zou kunnen maken. Een moord op z’n werk kan daar echter verandering in maken. Het resultaat is een spannende film die tegelijkertijd futuristisch en retro is. De beste verhalen zijn gebaseerd in realiteit en het is goed voor te stellen dat een versie van wat er hier gebeurt werkelijkheid kan worden.

Klassieke comedy met Tony Curtis, Jack Lemmon en Marilyn Monroe over twee muzikanten die zich als vrouwen voordoen om te ontsnappen van de maffia die nog steeds op m’n lachspieren weet te werken.

Frequency is een film waar je te weinig mensen over hoort praten, maar dit verhaal over een zoon die door middel van een radio kan praten met z’n vader in het verleden is tegelijkertijd spannend als hartverwarmend. Door bepaalde instructies te geven verandert het verleden en moeten ze samen het probleem oplossen.

Regisseur Jason Reitman (Juno, Thank Your for Smoking) duikt in de wereld van Ryan Bingham (George Clooney), een professional die gespecialiseerd is in het brengen van slecht nieuws: vertellen dat mensen ontslagen zijn. Hij is de beste op het gebied en reist elk jaar heel wat af, maar een jonge werkneemster (Anna Kendrick) heeft plannen die een grote verandering in z’n leven zou betekenen.

Waarschijnlijk is dit een film waarvan je je afvraagt hoe die in een top 100 terecht kan komen, maar deze film behoort tot één van m’n favoriete komedies. Het is geniaal hoe regisseur Steve Oedekerk zichzelf in een oude kung fu film ge-edit heeft en vervolgens alles opzettelijk heel erg slecht heeft nagesynchroniseerd. Het levert een bizar resultaat op dat je wel of niet kan waardeert. Ik val in de eerste groep.

Deze film over een prins die naar Amerika gaat om zich uit te leven, maar vervolgens verliefd wordt is een film die ik eindeloos kan kijken. Eddie Murphy weet het karakter sympathiek neer te zetten. De persoonsverwisselingen en hectische momenten blijven hilarisch. Taste the soup!

Prachtige zwart-wit film over bokslegende Jake La Motta. Martin Scorsese werkt weer samen met Robert de Niro met een prachtige film als resultaat. De manier waarop Scorcese de gevechten in beeld weet te brengen behoren tot de beste.

Als je zelf ooit in een kantoor gewerkt hebt dan is deze film een feest van herkenning. De managers die alleen maar aan de getallen denken, de vreemde collega’s en frustraties met computers zijn ervaringen die hier op voortreffelijke wijze benut worden voor geslaagde grappen.

Een film die ik vorig jaar weer eens gekeken heb en nu bijna net zoveel waardeer als het vervolg (wat nog steeds m’n favoriet van de twee is). Het verhaal over een machine die uit de toekomst gestuurd wordt om de moeder van een rebellenleider te vermoorden zodat hij niet geboren kan worden is rauw en Schwarzenegger is perfect gecast als de gevaarlijke robot.

Martin Scorcese werkt na Raging Bull en Goodfellas wederom samen met Robert de Niro en Joe Pesci. Het resultaat is een heerlijke gangsterfilm die zich afspeelt in Las Vegas.

Wat is jouw mening over deze films?

[cgview tags=top-100 size=medium lightbox=0]