Als filmblogger kijk ik elke jaar erg veel films (gemiddeld boven de 300), waarvan ik er de meeste alleen kijk. Dat komt voornamelijk door het feit dat ik veel films onderweg naar werk kijk, zodat ik die ervaring niet met anderen deel. Natuurlijk is het heerlijk om een gedeelde ervaring in de bioscoop te hebben, waarbij iedereen lacht, maar als ik eerlijk ben gebeurt dat eigenlijk alleen bij festivals en verder maar weinig. Ik zou me dan ook helemaal op m’n gemak voelen in een lege bioscoop. De vraag van deze week is:
Kijk je films het liefst alleen of samen?
Als ik thuis ben kijk ik wel regelmatig films met m’n gezin of vrienden en is het heerlijk om na de film nog na te praten. Het kan bijdragen aan het plezier dat je aan een film hebt (ik kan me bijvoorbeeld herinneren dat toen ik Thor keek met m’n schoonvader zijn enthousiasme erg aanstekelijk werkte). Er zijn ook een groot aantal films die ik voor de eerste keer alleen keek, maar later nog met anderen heb gezien om uit te vinden hoe zij zouden reageren en het op hen net zo’n impact zou hebben.
Kijk je films het liefst alleen of samen?
Dit ligt compleet aan het soort film. Zo kijk ik actiefilms vrijwel alleen met mijn vriend, chickflicks bijna alleen met vriendinnen en voor kostuumdrama’s heb ik ook een kijkmaatje. Maar het liefst kijk ik films toch alleen. Ik vind het ook prima om in mijn eentje naar de bioscoop te gaan, geen probleem!
Leuk dat je voor ieder type film weer iemand anders heeft, heeft toch wel wat als je dat kan delen. Maar waarom kijk je het liefst films alleen? Omdat je dan niet beïnvloed wordt door wat de ander er van denkt en dat je er dan volledig in op kan gaan of is het iets anders?
Ik kan hier heel kort over zijn: altijd samen.
Gezellig 🙂
Dat ligt eraan wat voor genre het betreft. Actie, thriller en horror kijk ik vaak met mijn vrouw maar ook in die genres zit nog veel diversiteit (ze geeft bijvoorbeeld niets om superhelden).
Animatiefilms kijk ik (logischerwijs) met mijn zoontje.
En wat overblijft + nog een groot aantal series kijk ik alleen. Verder heb ik ook geen probleem om alleen naar de bios te gaan. Is vaak eerder regel dan uitzondering. Hoef die ervaring ook niet te delen want je kijkt toch naar het witte doek.
M’n dochter is nu op een leeftijd dat ze langzaam ook films kan kijken en dan zijn de animatiefilms inderdaad goed om mee te beginnen.
Soms heeft het delen van een film met een bepaald soort publiek wel iets, maar merk dat dat in de praktijk maar zeer sporadisch gebeurt.
Ligt er volkomen aan of ik de film al eens gezien heb en hoe serieus ik die film wil gaan kijken. Een “slechte” komedie kijk ik graag met vrienden net zoals een filmmarathon waarvan ik de films al eerder heb gezien. In ieder ander geval kijk ik de film graag alleen en anders in de bioscoop, want dan maakt het niet uit of je met vrienden gaat, ze moeten gewoon hun mond houden 😉
In de bioscoop altijd met mijn mede-protagonist, soms aangevuld met iemand anders. Thuis kijk ik vaak samen met mijn vriendin of alleen. Dus bij mij is het afhankelijk van de locatie en niet van het genre.
Het ligt aan het soort film. Horror, komedie, actie met anderen en drama liever alleen. Dan heb ik minder afleiding en zit ik meer in de film.
Ik kijk heel veel “alleen”. Mijn vriendin vindt het nogal moeilijk om stil te zitten dus zij zit meestal op de laptop en dan kijkt ze stiekem mee 🙂 Ik vind het geen probleem. Ik ga meestal samen met iemand naar de bioscoop, maar ik ga ook weleens alleen.