De personen die een blijvende indruk hebben achtergelaten op de maatschappij en vaak als iconen worden gezien hebben helaas als overeenkomst dat velen van ze vroegtijdig zijn gestorven. Je vraagt je af of James Dean, Marilyn Monroe, Amy Winehouse en ook Kurt Cobain nog steeds dezelfde indruk achter zouden hebben achtergelaten als ze pas als bejaarden zouden sterven. Het feit dat ze er plotseling niet meer zijn doet ons dromen over de potentie die nooit meer tot bloei zal kunnen komen en laat ons wat ze achter hebben gelaten juist meer waarderen. Er is als het ware geen periode geweest waarin ze minder populair waren en juist daarom spreken ze tot de verbeelding.
Op 27-jarige leeftijd pleegde Kurt Cobain in 1994 zelfmoord. Deze documentaire meldt dat feit echter aan het einde in een korte tekst, zonder daar verder te veel aandacht aan te besteden. Het gaat hier voornamelijk over Kurt Cobain, de persoon.
Het bijzondere aan deze documentaire is dat deze gemaakt is met behulp en goed vinden van zijn vrouw Courtney Love. Documentairemaker Brett Morgan kreeg daardoor toegang tot persoonlijke dagboeken, home video beelden en audiotapes. Daarmee probeert hij de kijker een beeld voor te schotelen over het leven van Cobain, van klein jongetje tot onwillige superster die veel impact had op muziek.
Zelf heb ik nooit naar Nirvana geluisterd, dus ik wist bijzonder weinig over Cobain, maar Montage of Heck weet een uitgebreid en interessant verhaal te vertellen over wie hij was. Daarbij komen zijn (soms schokkende) (aan)tekeningen tot leven of worden de audiofragmenten met behulp van roto-scoping animatie (bekend uit bv. A Scanner Darkly) ondersteund. Het resultaat is dat je als kijker zijn mindset begrijpt en reageerde op bepaalde vragen of bepaalde muziek schreef.
Naast het materiaal van Cobain zelf worden ook zijn vrouw en bassist Krist Novoselic geïnterviewd. De film probeert hem echter niet af te schilderen als een icoon, maar als mens die ook grote problemen had. Cobain had samen met Courtney Love een drugsverslaving, waardoor ze tijdelijk het ouderlijk gezag over hun dochter kwijtraakten. De film had iets korter gekund (voornamelijk de homevideo’s waren soms te lang), maar voor fans van Nirvana een must see.
Volgens mij draait deze film niet lang in de bioscopen, dus dat wordt opschieten 🙂 In Rotterdam zie ik hem vooralsnog alleen op 24 mei ingepland staan in LantarenVenster.
Nee, is inderdaad zeer beperkt.
Ik was 13 toen Cobain overleed dus heb er weinig van meegekregen. Ook geen uitgesproken fan van Nirvana maar deze docu wil ik wel zien. Heb er veel goede dingen over gehoord.
Ook ik ben nooit fan geweest van Nirvana, maar een goede documentaire slaagt er in om het onderwerp interessant te maken ook wanneer je er niets mee hebt.
Pingback: DVD recensie: Cobain Montage of Heck - De Filmkijker